บันทึกชีวิต : วันโกน

วันโกน

ลืมตาตื่น...พิจารณาและใคร่ครวญ พร้อมทำภารกิจตามปกติของการอยู่วัด

หลังรับข้าวเสร็จ ...นั่งเย็บผ้าถุงที่ค้างไว้สองผืน

เข้าทางภาวนา นั่งสมาธิสลับกับเดินจงกลม ครั้งละ ๑ ชั่วโมง...

เต็มที่...ต่อการปฏิบัติบูชา

การโกนผมวันนี้ตั้งจิตแน่วแน่...

การโกนครั้งนี้เป็นครั้งที่ ๖๐ ...และเป็นครั้งที่ ๕๙ ที่โกนเอง เพราะครั้งแรกคุณยายชีท่านโกนให้

จากนั้นมาก็โกนด้วยตนเอง ...

วันนี้รู้สึกที่จิตที่แน่วแน่ในชีวิต...และมีความแจ่มชัดขึ้น

การฝึกปฏิบัติ ...นั่ง ๑ ชั่วโมง เดิน ๑ ชั่วโมงสลับกัน...เต็มที่ทั้งวัน

และช่วงพักมานั่งเขียนบันทึก...ถอดบทเรียนกับตนเอง

การทำเช่นนี้ จิตแน่นขึ้น นิ่งขึ้น...

เรื่องราวเหล่านี้ รับรู้ด้วยตนเอง ประเมินได้ด้วยตนเอง

เป็นวิถีเดียวที่นำไปสู่...สภาวะจิตสงบ ในสภาวะการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้

...

๑๕ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕