วันที่ 82 รถแมลงของหนู (15 กันยายน 2559)
"สวัสดีวันพายุเข้าอีกหนึ่งวัน"
เช้าวันนี้ก่อนที่จะออกจากห้องดูเหมือนว่าฝนจะไม่ตก แต่พอขับรถออกไปได้สักพักฝนก็เริ่มตกลงมา และหนักขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งวันนี้ไม่ได้ใส่รองเท้าแตะมาเปลี่ยน (ทุกครั้งที่ฝนตกมักจะใส่รองเท้าแตะในการเดินทาง และนำรองเท้าคัตชูไปเปลี่ยนที่โรงเรียน) ทำให้รองเท้าเปียกมาก และเปียกแบบนี้ทั้งวันค่ะ
สำหรับการจัดการเรียนการสอนวันนี้เป็นไปตามปกติ สอนนักเรียนทั้งสองห้องเรื่อง โจทย์ปัญหาการชั่ง ซึ่งสังเกตได้ว่านักเรียนส่วนใหญ่จะทราบว่าจะแก้โจทย์ปัญหานี้โดยวิธีการใด แต่เขียนแสดงวิธีทำไม่ได้ ฉันจึงอธิบายให้นักเรียนฝึกใช้ทักษะการสรุปความจากวิชาภาษาไทย ไม่จำเป็นต้องเขียนเหมือนสิ่งที่โจทย์กำหนดให้ แต่ให้เขียนบรรยายตามที่เราเข้าใจ ซึ่งนักเรียนก็สามารถทำโจทย์ปัญหาได้
ช่วงบ่ายวันนี้ในชั่วโมงลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ ครูพี่เลี้ยงได้ให้นักเรียนนำรถแมลงของกลุ่มตนเองมาประดิษฐ์ ซ่อมแซมเพิ่มเติม กลุ่มไหนเสร็จแล้วให้นำมาติดมอเตอร์ที่ครู หน้าห้องเรียน เมื่อมีกลุ่มแรกนำมาติดทอเตอร์แล้วนำไปทดลองบนลานแข่งขันที่ครูสร้างขึ้นมาเอง ผลปรากฎว่าสามารถวิ่งไปข้างหน้าได้แต่ยังมีข้อผิดพลาดเล็กน้อย จึงให้นำไปปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติเพื่อให้รถแมลงสามารถวิ่งได้เร็วขึ้น เมื่อแก้ไขเสร็จแล้วและนำไปทดลองวิ่งอีกครั้งหนึ่งผลปรากฎว่ารถวิ่งได้ตรงและเร็วขึ้นทำให้นักเรียนในกลุ่มยิ้มและดีใจกันมาก เมื่อการทดลองประสบผลสำเร็จฉันจึงให้สมาชิกกลุ่มนำความรู้ที่ได้จากการทดลองในครั้งนี้ไปให้คำแนะนำกับเพื่อนกลุ่มอื่น ๆ เมื่อเวลาผ่านไปแต่ละกลุ่มเริ่มทะยอยนำผลงานของตัวเองมาติดมอเตอร์และทดลองวิ่ง มีบางกลุ่มที่รถแมลงยังหมุนไปมาไม่ยอมเดินไปข้างหน้าซึ่งก็ต้องหาทางแก้ไปต่อไป และก็มีบางกลุ่มที่นำมาทดลองแล้วสามารถวิ่งไปได้อย่างรวดเร็ว รถแมลงของแต่ละกลุ่มจะไม่เหมือนกัน ซึ่งก็แล้วแต่การออกแบบตามความชอบของแต่ละกลุ่ม นักเรียนมีความคิดสร้างสรรค์ดีมาก วันนี้ฉันได้เห็นภาพความสุขของนักเรียนที่ได้เรียนรู้ผ่านกิจกรรม แม้ว่าฉันจะมีส่วนร่วมไม่มาก แต่ก็รู้สึกดีใจที่ได้เห็นรอยยิ้ม เห็นความสุขของการเรียนรู้อย่างแท้จริง และฉันจะนำแบบอย่างที่ดีของครูพี่เลี้ยงในหลาย ๆ ด้าน ไปใช้ในการเป็นครูในอนาคต และขอขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดี ๆ จากครูพี่เลี้ยงค่ะ
สนามทดลองรถแมลงของเด็ก ๆ
การทดลองของกลุ่มแรก
ใน บันทึกการฝึกสอนของนางสาวจิราภรณ์ ยาวิชัย...(ภาคเรียนที่ 1/2559)
ความเห็น (1)
ตกลงบันทึกนี้เป็นบันทึกสุดท้ายเนาะ ;)...