เบื้องบทจร....(โคลง สี่สุภาพ)....

.....เบื้องบทจร.....

.....มรรคาสง่าด้วย...........................มวลกลีบ
พรรณดอกตามประทีป.....................สว่างแจ้ง
ปานประหนึ่งอวดชีพ........................สวยสะ
ขอแค่จะหลีกแล้ง...........................กล่นน้ำสวยใส

.....มืดมนคนไม่เยื้อง.......................เยือนกาย
หลีกดั่งภยันตราย...........................รอบข้าง
ชัดเจนเด่นมิวาย.............................ยังยาก
แม้บั่นบากมิร้าง..............................แกว่นกล้าเพียงเสนอ

.....เจียมจากยากยิ่งช้ำ.....................อกตรม
เพียรข่มหทัยขม..............................กรุ่นเร้า
แลเมียงเลี่ยงมิชม............................เพ็ญดุจ
หวังพิสุทธิ์หลีกเคล้า.......................กริ่งกลุ้มหมองศรี

.....จรจำพรากหากแม้น....................การณ์ไกล
กัลป์กัปจะมิไป................................จากห้วง
ฤทัยหม่นวนไส................................เพียงออก
จะไม่หลอกจาบจ้วง.........................จิตเจ้าหายหน

.....มธุรสหยดเยือกย้ำ...................... รุมโสต
แหนห่วงดวงใจโปรด........................เยิ่นซ้ำ
โอษฐ์จักเอ่ยเผยโกรธ.......................ลางบอก
ใจสุดชอกอกช้ำ...............................ยากกล้ำกลืนหาย

.....ยากเย็นบอกตอกย้ำ.....................คำนึง
ห้วงแห่งความคิดถึง..........................ท่วมท้น
เจียมฤทัยใฝ่สูงจึง.............................หมองหม่น
แลเลี่ยงหลีกหลบพ้น........................จิตต้องสลายสูญ

วันปีย์