ความรู้ไม่ได้ผูกขาดอยู่ที่เรา แต่...แฝงอยู่ในทุกสรรพสิ่งรอบตัว
ทุกๆ ครั้งของการเดินทาง...
ภาพเบื้องหน้าและเรื่องราวของผู้คน
คือ ...สิ่งที่หล่อเลี้ยงใจ
การตระหนักรู้และการให้ความหมาย
คล้ายสิ่งย้ำเตือนตนเอง..ให้ตื่นรู้และเบิกบาน
พลังของการตื่นรู้และเบิกบานนี้
เป็นสิ่งที่นำพาให้เรา...ดำรงอยู่กับลมหายใจ
...ได้อย่างมีคุณค่าและเต็มที่กับทุกสิ่ง
"วิดน้ำต่อไปกระรอกน้อย...
วันเวลาที่ผ่านมา...มีสรรพสิ่งมาช่วยเจ้า
เพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้น..."
ฝึกหัวใจให้นอบน้อมและอ่อนโยน... ผ่านการเรียนรู้ในทุกๆ วัน แล้วเราจะรู้ว่า "เราไม่รู้อะไรเลย"...
ความรู้ไม่ได้ผูกขาดอยู่ที่เรา แต่...แฝงอยู่ในทุกสรรพสิ่งรอบตัว
สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ความเหนื่อยล้าจะหายไป
คุณค่าและความหมาย...ก็จะปรากฏให้เห็นและซึมซับ
ข้าพเจ้าได้งีบหลับไป...ไม่นาน
ก็ลืมตาตื่นขึ้นมา คล้ายภาพเบื้องหน้าปลุกให้ตื่น
น้องที่นั่งข้างๆ ...อบอุ่นใจทำให้ข้าพเจ้าหลับตาลงได้
ขอบคุณความดีงามที่เกื้อกูล
Note: มีพี่ที่รักท่านหนึ่ง...
เอ่ยทักมาว่า "...ท่านมีภาพเหล่านี้แทบทุกวันเลย..."
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น