ผู้เขียนเคยบันทึกถึงเรื่องการสะกดนิ้วมือมาบ้างแล้ว บันทึกนี้จะขอเพิ่มเติมข้อมูลอีกเล็กๆน้อยๆ เพื่อให้เข้าใจรายละเอียดวิธีสะกดนิ้วมือ มากขึ้น
การสะกดนิ้วมือไทย คิดค้นสำเร็จเมื่อพ.ศ.2499 โดย ใช้วิธีดัดแปลงมาจาก ตัวสะกดนิ้วมืออเมริกัน ผู้คิดค้นคือ คุณหญิงกมลา ไกรฤกษ์ ท่านสำเร็จการศึกษา ปริญญาโท วิชาการสอนคนหูหนวก จากมหาวิทยาลัยกาเลาเด็ท (Gallaudet University ) กรุงวอชิงตัน ประเทศอเมริกา
การสะกดนิ้วมือไทยแบ่งออกเป็น 3 ส่วนดังนี้
ส่วนที่ 1 แบบสะกดตัวอักษร การเรียงลำดับของอักษรไทย สระ วรรณยุกต์ ในภาษามือ จะแตกต่างกับ การเรียงอักษรปรกติ โดยอักษรภาษามือหรือแบบสะกดนิ้วมือไทย ได้เรียงลำดับตัวอักษรตามลักษณะท่ามือ ที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน เช่น ก ข ค และ ฆ ส่วนอักษรตัวต่อไปเป็นตัว ต ถ ฐ ฒ ฑ ฏ (ทั้ง 6 ตัวนี้ มีลักษณะท่ามือคล้ายกัน ) ตัว ฮ ซึ่งเป็นตัวอักษรสุดท้ายของตนปรกติ แต่สำหรับคนหูหนวก ตัว ฮ จะอยู่ในกลุ่มของ ห เป็นต้น ดังนั้นอักษรตัวสุดท้ายของแบบสะกดนิ้วมือไทยคือ ตัว อ ตัวสะกดนิ้วมือของคนหูหนวกไทยไม่มีตัว ฃ ฅ เนื่องจากคนหูหนวก พบเห็นตัวอักษร 2 ตัวนี้ น้อยมาก
ส่วนที่ 2 แบบสะกดนิ้วมือ สระ วรรณยุกต์ และสัญลักษณ์อื่นๆ ซึ่งได้จัดเรียงตามลักษณะที่คนหูหนวกเห็นและใช้อยู่ตามปรกติ ซึ่งไม่เหมือนกับการเรียงลำดับของสระในภาษาไทย
นหูหนวกนายวิทยา ขื่นสี 99