(55) หลากหลายความคิดที่ปรากฏ

(๕๕) วันที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๙

• รู้สึกตัวตื่นนอนก่อนที่ ๔ จิตแน่วแน่มั่นคง ลุกขึ้นมาทำวัตรเช้าเป็นปกติ แม้ว่าจะมีอาการคล้ายเสมหะเหนียวติดคอ แต่ก็สามารถสวดมนต์ได้ เป็นหวัดก่อนใครเพื่อนจนคนอื่นๆ หายแล้ว แต่ตนเองก็ยังคงเรื้อรัง
• เสร็จภารกิจส่วนตัวเข้าครัวเตรียมอาหารสำหรับถายพระ ...ก็ยังคงทำเมนูเดิมๆ ที่แทบจะไม่ได้ปรุงแต่งรสชาติเลย เน้นของนึ่ง อาทิ ข้าวอบผัก ฟังทองนึ่ง-ไข่ต้ม กล้วยโยเกิร์ตกราโนล่า และกับข้าวที่แม่ทำ
• เช้านี้ออกจากบ้านแต่เช้า อากาศเย็น แต่ก็ไม่ได้เตรียมเครื่องกันหนาว เมื่อไปถึงวัดได้พ่อค้ำมาช่วยยกหม้ออาหาร เจอพ่อค้ำทีไรนึกถึงเรื่องราวเมื่อหลายปีก่อนที่พ่อค้ำถูกเด็กคนหนึ่งใส่ความ...และสองสามปีถัดมาข้าพเจ้าก็ได้รับประสบการณ์เดียวกันกับพ่อค้ำ เด็กคนนั้นออกจากวัดไปแล้ว แต่พ่อค้ำ หรือข้าพเจ้าเองก็ยังคงมีวิถีเช่นเดิม...
• ก่อนเข้าที่ทำงาน นั่งอ่าน Paper ก่อน ...วันนี้ทำกระบวนการเรียนรู้ต่อเนื่องจากเมื่อวาน
• ถึงที่ทำงาน ก็เข้าหห้องประชุมเลย ...กระบวนการเรียนรู้ R2R วันนี้นำมาซึ่งควมปิติและเบิกบาน เห็นทักษะของความเป็นนักวิจัยเกิดขึ้นในหัวใจคนทำงานนี่มันให้ความรู้สึกปลาบปลื้มยิ่งนัก
• เราปิดคอร์สด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และผลงานที่น่าชื่นใจ
• ตอนเย็น...ข้าพเจ้ากลับเข้าวัด ขณะขับรถรู้สึกเหนื่อย ถึงวัดเปลี่ยนจากเดินจงกลมมาเป็นนั่งภาวนา ...เมื่อกำลังกลับคืนมาก็เข้าทางจงกลมเดินจงกลมต่อ
• ค่ำๆ ออกมาที่ศาลา๔ มานั่งเล่นกับเจ้าหมาน้อยสองตัว น่ารัก ...มาอ้อนและนอนซบ
• ตอนเย็นทำวัตรเย็น ...นั่ง Refection ตนเอง...ทบทวนและใคร่ครวญ

---

สิ่งที่ประทับใจในวันนี้

---

กระบวนการ R2R ที่ไม่ใช่การบรรยายเนื้อหาวิจัย แต่เป็นกระบวนการเรียนรู้ผ่านการลงมือปฏิบัติ

ใช้พลังงานมาก แต่ปิติสุขเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในคนหน้างานทุกคน...

---

สิ่งที่ได้เรียนรู้กับตนเองในวันนี้

---

วันนี้มีเรื่องราวหลายเรื่องเข้ามากระทบ แต่ก็จบลงพร้อมกับบอกตนเองว่าช่างมันเถอะ

ผู้ที่เราสัมผัสถึงอคติที่มีต่อเราได้ ...ก็ห่างๆ และงดสมาคมเพื่อหลีกเลี่ยงการต่อเวรกรรมต่อกัน ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็สงบวาจา-ใจ

เป้าหมายชีวิตมีชัดเจน แต่ยังไม่ถึงเวลา ระหว่างนี้ก็ตั้งใจทำหน้าที่ในสิ่งที่เป็นให้ดีที่สุด...