ศีล หมายถึง ความเป็นปกติ ความงดเว้นจากการประพฤติผิด ทางกาย และทางวาจา การรักษาศีลเป็นเหตุให้เกิดความสุขความสงบขึ้นในสังคม ศีล ๕ นี้ ชื่อว่า นิจศีล เป็นศีลระดับต้นของมนุษย์โดยทั่วไป ชื่อว่า “มนุสสธรรม” เป็นธรรมประจำโลกที่มนุษทุกเชื่อชาติทุกภาษาจำเป็นที่จะต้องมีไว้ประจำตัว มีดังนี้คือ
๑. ปาณาติปาตา เวรมณี หมายถึง เจตนางดเว้นจากการทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วงไป คือเว้นจากการฆ่าสัตว์ รวมถึงการทำร้ายเบียดเบียน จุดมุ่งหมายเพื่อปลูกเมตตาจิตในสรรพสัตว์โดยทุกทั่วหน้า สัตว์ในที่นี้รวมมนุษ์เข้าไปด้วย
๒. อทินนาทานา เวรมณี หมายถึง เจตนางดเว้นจากการถือเอาของที่เจ้าของไม่ได้ให้ด้วยกายหรือวาจา คือเว้นจากการลักขโมย ยักยอกที่จะเอาของผู้อื่นมาเป็นของตนโดยทางทุจริต จุดมุ่งหมายเพื่อหวังการเลี้ยงชีวิตในทางที่ชอบ ไม่ล่วงละเมิดสิทธิของผู้อื่น
๓. กาเมสุมิจฉาจารา เวรมณี หมายถึง เจตนางดเว้นจากการประพฤติผิดในกาม คือเว้นจากการประพฤติผิดทางประเวณีในสามี-ภรรยา และบุตร-ธิดาของผู้อื่น จุดมุ่งหมายเพื่อป้องกันความแตกร้าวในครอบครัว ทำให้เกิดความใว้วางใจต่อกัน
๔. มุสาวาทา เวรมณี หมายถึง เจตนางดเว้นจากการผูดเท็จ คือเว้นจากการผู้โกหก หลอกลวงทำให้ผู้อื่่นเข้าใจผิดจากความจริง จุดมุ่งหมายเพื่อทำให้เป็นผู้ที่รักษาสัจจะ และความจริงใจต่อกัน
๕. สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี หมายถึง เจตนางดเว้นจากการดืมน้ำเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท รวมถึงสิ่งเสพติดทุกประเภท จุดมุ่งหมายเพื่อป้องกันความประมาท อันมีสาเหตุจากการดืมและเสพสิ่งเหล่านี้ ในศีลข้อที่ ๕ นี้เมื่อผิดเข้าแล้วย่อมทำให้ขาดสติสามารถที่จะผิดศีลใน ๔ ข้อต้นนั้นได้ จึงควรที่จะพิจารณางดเว้นในสุรายาเมาทั้งหลาย เพราะทุกวันนี้ประชากรในระเทศไทยของเรานี้มีการบาดเจ็บพิการ จนถึงแก่ความตายกันมากก็เพราะสุรายาเมาเหล่านี้
ไม่มีความเห็น