แสงจันทร์ ส่องนวล สว่างแล้ว
หรีดหริ่งแจ้ว จิ๊ดจิ๊ก เงาไม้ไหว
พินิจธรรม ชาติล้วน ไม่มีใด
สิ่งใดเกิด แล้วก็ไป สู่เปลี่ยนแปลง
เมื่อใจเบา เข้าสู่ อุเบกขา
สุขก็มา ทันใด ดีจริงหนอ
เมื่อเฝ้าเพียร สิ่งใด ไม่รีรอ
สิ่งนั้นก่อ แสงแห่งผล ปลายอุโมงค์
ก้าวเถิดก้าว ไปในสิ่ง ที่เที่ยงแท้
อย่าหลงสุข ในโลก โลภโกรธหลง
สุขจากทรัพย์ ท่านให้ปล่อย ปลดและปลง
สุขดำรง เที่ยงกว่า คือพิพพาน...
เตือนตน สอนตน เมื่อรำลึกถึงแสงจันทร์นวลเมื่อวันวาน เขียนเมื่อเช้า 28.11.15
ภาพประทับใจในจริยาวัตร ข้อวัตรฉันท์ในบาตร ฉันท์มื้อเดียว พระวัดป่า วัดบุญญาวาส บ่อทอง ชลบุรี
ไม่มีความเห็น