เข้าพรรษา(3) ; ความลงตัว
ตื่นเช้าอย่างอัตโนมัติ...ก่อนเสียงระฆังดัง ก่อนนาฬิกาปลุก นอนตั้งสติแบบประมวลผลว่าจะทำอะไรบ้าง
พอสติตั้งได้ก็ลงทางภาวนา "นั่งสมาธิ" แต่ไม่เดินเพราะฝนตก ประมาณตี๕ ก็ทำวัตรเช้า ซึ่งข้าพเจ้าไม่ได้ลงไปทำวัตรรวม นั่งฟังธรรมบรรยายจากเครื่องที่พี่เติ้ลให้มา ปฏิบัติภารกิจส่วนตัว
จิตที่ไม่ข้องแวะกับใครทำหนักแน่น นิ่ง และมีกำลัง ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูเหมือนมีกำลังวังชาดี
วันนี้อาหารที่ได้ทานเหมาะต่อสุขภาพมาก
ก๋วยเตี๋ยวลุยสวนสมุนไพร...สมุนไพรทอด ผักนึ่ง-น้ำพริก ต้มจืดมะระพร้อมผัดผักบุ้ง ปลาปิ้ง และแถมขนมเจ้ามล"ขนมมันนึ่ง" อาหารอุดมสมบูรณ์มาก รู้สึกขอบคุณคนที่ทำและสัมผัสได้ถึงความใส่ใจเพื่อสุขภาพผู้ทาน...
และความรู้สึกหนึ่งที่ปรากฏคือ...มีคนรักและสื่อใจผ่านอาหารที่ทำมาให้
เวลาที่ทานอาหาร...จะมีเจ้านิน้อยมาคอยนั่งเฝ้าและแบ่งอาหารให้ทานด้วยกัน นิน้อยบอกว่าอาหารแม่ครูอร่อยและดูจะชอบทานอะไรคล้ายๆ กัน นิน้อยเป็นเด็กสดใสน่ารักช่างพูดแต่ก็ซนมากเหมือนกัน ...อยู่ด้วยแล้วมีพลัง
ช่วงเช้าทำขนมบุญให้กับกัลยาณมิตรที่บอกผ่านมาทางติ๋ว...ในภารกิจนี้ดีมากๆ เพราะเป็นขนมเพื่อสุขภาพไม่เน้นหวาน ไม่ใช้เนยหรือครีมเทียม เหมาะอย่างยิ่งในถวายพระเพื่อรักษาธาตุขันธ์...ปัจจัยค่าขนมที่ได้นำมาใช้จ่ายในกองทุนต้นกล้าศีลธรรม...
ช่วงบ่ายทำภารกิจในกุฏิ
ตกเย็นเดินจงกลมมีเจ้าอืดมานั่งรอนอนรอ...อย่างสงบ...
เป็นภาพที่น่าดูมากๆ นอนไม่ส่งเสียงรบกวนคอยระแวดระวังว่ามีอะไรจะมารบกวนแม่ครูไหมบางครั้งไก่ป่าเดินมาก็จะทำท่าทางใส่เขาแต่ก็ไม่ทำเสียงรบกวนแม่ครู
วันนี้กลับมานอนที่บ้านกับแม่
6-7 ปีที่ผ่านมาในหนึ่งสัปดาห์ถ้าไม่เดินทางไปต่างจังหวัดก็มาอยู่กับแม่...วันหยุดก็อยู่วัด
แม้จะยังไม่มีความสมบูรณ์ในแบบใดๆ แต่ก็ได้รับโอกาสให้ได้ทำได้ฝึกฝนทั้งทางโลกและทางธรรมพยายามที่จะให้สมดุลมากที่สุด
...
๒ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕
ไม่มีความเห็น