"กระบี่ต้องมา ครั้งเดียวไม่พอ"
เมืองกระบี่นี้งามยามได้เห็น
อ่าวนาง เป็นเช่นเมืองเบื้องสวรรค์
เขาขนาบน้ำล้ำค่ากลางตาวัน
ทะเลแหวกแรกฉันนั้นมาเจอ
เพลินชมสระมรกตงามหยดย้อย
เพียงชม้ายชายชม้อยค่อยค่อยเผลอ
ในครั้งแรกครั้งนี้ที่พบเธอ
ยังละเมอสระงามไปตามใจ
คลองสองน้ำ คำสองนี้ที่ขอกล่าว
อยากหอบเอา "รักชอบ" มามอบให้
เมื่อไปลับหลับตา โอ้ อาลัย
ฝากดวงใจไว้ฝังริมฝั่งคลอง
เที่ยวธารโบกขรณีเป็นที่หนึ่ง
ใจยังซึ้งบึ้งใจไม่เป็นสอง
ลงอาบน้ำดำว่ายดั่งหมายปอง
ปล่อยใจล่องลอยไปตามสายธาร
เพลินป่าพรุท่าปอมย่อมจำเป็น
แก่ชีวิตเพราะเห็นเป็นอาหาร
ปัจจัยสี่มีพร้อมย่อมสำราญ
ตลอดกาลนานไกลไม่อดกิน
น้ำตกร้อนคลองท่อมพ้อมประโยชน์
อาบแล้วโปรดเมตตาอย่าได้สิ้น
ช่วยรักษาสะอาดปราศราคิน
รักษ์แผ่นดินรักษ์น้ำนำนิยม
หาดไร่เลเลหลังยังเห่คลื่น
ทะเลตื่นดื่นตาคราคลื่นถม
ทรายยังสวยด้วยแรงแห่งสายลม
รอคนชมยังรอขอเชิญชวน
เขียนให้นายหนัง
ก้องฟ้าเทพประทาน จว กระบี๋ 2558
ความเห็น (1)
อยากไปครับ เพราะกลอนอาจารย์นะครับ