บ่น บ่น

ทุกอย่างเกือบจะดีขึ้นหมดทุกอย่าง ฉันสัมภาษณ์งานบริษัทหนึ่งผ่านแล้ว และเตรียมตัวที่จะเซ็นต์สัญญา

ใช่.......ฉันตรวจปัสสาวะหาสารเสพติดปรากกฏว่าผลตรวจผ่าน แต่สุดท้ายก็มาพังทลายลงตรงการตรวจสุขภาพก่อนเข้าทำงาน

ผลตรวจทางการแพทย์ออกมา พบเชื้อไวรัสตับอักเสบบี ฉันอยากจะร้องไห้ ความรู้สึกในตอนนั้นฉันตกใจ กังวลกับสิ่งที่เป็น

และที่ไม่คาดคิดจากการจะได้เข้าทำงานกลายเป็นถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ไม่มีแม้กระทั่งการติดต่อกลับเมื่อได้รับผลตรวจร่างกาย

เหมือนกลับเส้นกราฟที่เส้นพุ่งขึ้นและกลับดิ่งลงมาอย่างเห็นได้ชัด เหมือนกับไม่มีที่ยืนในสังคมสำหรับคนเป็นโรคแบบนี้

อันที่จริงฉันก็ไม่ได้เป็นไวรัสถึงขั้นจะแพร่เชื่้อ บริษัทที่สมัครงานก็ไม่ได้ทำธุรกิจเกี่ยวกับอาหาร และฉันก็ไม่ได้ไปเดินจูบกับใคร

ฉันเสียใจกับเรื่องนี้มาก เสียใจทั้งที่ตอนสัมภาษณ์ก็ตกลงเป็นอย่างดี ทั้งค่าตรวจสุขภาพบริษัทจะเป็นผู้ออกให้ และดูเหมือนว่า

แม้กระทั่งตอนที่ฉันเข้าตรวจสุขภาพล่าช้า ทางบริษัทก็ดำเนินการติดตามอย่างดีเยี่ยม คงเพราะเป็นโรคนี้สินะ

ฉันคงจะอดกลั้นอารมณ์โมโหไว้ไม่ได้ ฉันจึงเร่งสมัครงานที่ใหม่แต่ท้ายสุด เอาเข้าจริงๆ ฉันนั่งรอ 3 ชั่วโมง

เพื่อจะสัมภาษณ์งาน แต่ก็ไม่ได้สัมภาษณ์ เพราะอะไรนั้นเหรอ เจ้าของบริษัทติดประชุม ฉันเบื่อหน่ายกับเหตุการณ์

ที่มันช่างน่าหงุดหงิดเสียจริง คิดจะทำอะไรก็ไม่ได้ราบรื่นสักอย่าง ต้องมีเหตุ อุปสรรค เหตุการณ์ไม่คาดคิดมาสะดุด

กลางทางอยู่เรื่อยไปนับตั้งแต่ฉันลาออกจากงาน

นับเวลามาก็เข้าวันที่ 3 ที่ตาซ้ายฉันเขม่นมาทั้งวัน ถ้ามันดีเหมือนคนโบราณพูดก็ดี แต่กลัวมันจะไม่ดีนะสิ

ให้มันถูกรางวัลแจ็คพอตเลย จะได้เอาเงินไปลงทุนเรียนการชงกาแฟโบราณ