วันที่สามสิบ
ครบสามสิบวัน...ของการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตนเอง
เน้นการดูแลสุขภาพแบบพึ่งตนเอง ไม่พึ่งหมอ ไม่พึ่งยา …แต่หันกลับมาเน้นการเยียวยาตนเอง แบบตามวิถีธรรมชาติบำบัด ภายใต้แนวคิดของ "แพทย์วิถีธรรม"
ปรับเรื่องอาหารและวิธีการรับประทาน
ปรับเรื่องการดีท็อคจากใช้กาแฟมาเป็นสมุนไพรฤทธิ์เย็น
เสริมเรื่องการพอกตัวด้วยผงถ่ายผสมดินสอพอง
เสริมเรื่องการทำโยคะกดจุดลมปราณ
เสริมเรื่องกัวซาเวลาที่มีอาหารปวดตามกล้ามเนื้อ
หลังใช้ชีวิตแบบนี้มาสามสิบวัน
ซึ่งในสามวันสุดท้ายได้เจอบททดสอบ คือ ภารกิจการงานเข้ามาเป็นตัวกวน(ตัวแปรแทรกซ้อน)ของการดูแลตนเอง ทำให้ในสามวันหลังนี้ แทบจะไม่ได้สนใจสุขภาพตนเองเลย และมีเรื่องอาหารที่ไปทานอาหารที่ผสมรสดี(เครื่องปรุงรส)...
แต่จากการสั่งสมมาตลอดยี่สิบกว่าวัน ถือว่าใช้ได้ ยังเอาอยู่
พลังชีวิตยังมี ยังสามารถตื่นเช้ามืดได้
ต้นทุนสำคัญที่ดีของตนเอง คือ ความสามารถในการหลับลึกได้ การอยู่กับลมหายใจแบบมีสมาธิ และการทานอาหารรสจืดเป็นนิสัย...ทำให้การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการดูแลสุขภาพของตนเองดำเนินไปแบบไม่ทุกข์ทรมาณ สามารถเนียนๆ ไปได้
และสิ่งที่ระวัง คือ การเข้าไปสัมผัสอารมณ์ด้านลบต่างๆ...
วันที่สามสิบเรื่องอาหารการกินไม่ได้ทำเอง คนอื่นทำให้และก็ได้สัมผัสกับรสดี ทำให้มีอาการเพลีย และหน้าบวมเล็กน้อย …(หนังตาจะบวมเร็วมาก)
***ไม่ได้ทานผลไม้ ไม่ได้ทานผักสด
ทั้งวันดื่มน้ำน้อยมาก...
ตอนเย็น...
จัดการพอกตัว พอกตับ พอกหน้า...
และทำกัวซา เข้านอนเร็วขึ้น ประมาณสองทุ่มครึ่ง ถือว่าเป็นการ reset ตัวเองหลังจากกรำงานในสามวันที่ผ่านมา
หายใจเข้าลึกๆ...หายใจออกยาวๆ...
ยังเอาอยู่ …ยังเอาไหว
…
๑๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๗
หมายเลขบันทึก: 572852เขียนเมื่อ 20 กรกฎาคม 2014 14:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม 2014 14:59 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก