ลมฝน

เมื่อลมฝนพัดผ่าน...เรายังคงรัก เมตตากันใช่ไหม?

The raining wind of love blow to embrace my soul gently.
For myself awareness.

ลมฝนแห่งรัก
ประจักษ์แน่นหนัก ลงใจ

โลมลูบซึมซับซ่าน
ผ่านผิวใจสู่วิญญาณ

กาลเวลามิอาจพราก
จากความรู้สึกลึก เกินประมาณ

นานแค่ไหนที่เราห่าง
กี่ภพชาติที่เราผ่าน เวียนว่าย

เราอาจพานพบกัน
ในห้วงเวลานี้ มีค่านัก

ขอเราถนอมรักอภัยกัน
ดุจมิตรสหาย คู่กายใจ

มิต้องการใด...ใด
เพียงติดตามใจตน
เท่านั้น

๗ มิถุนายน ๒๕๕๗

ส่งจาก iPad ของฉัน