อัตตา
ไม่รู้เป็นอย่างไร เพิ่งเคยเจออย่างมากในครั้งนี้ว่าความมีอัตตาในตัวตนของคนเก่งที่มีมากเสียจนคนอย่างเรามิอาจรับได้กระมัง
สืบเนื่องจากได้เข้ารับการอบรมเรื่องหนึ่งก่อนปิดภาคเรียน ในหัวข้อ ครูกับการวิจัย ความคาดหวังมีมากอยากรู้ และอยากเห็นตามหัวข้อที่กำหนด แต่พอจริงเจอวิทยากรแล้ว...หลายคนผิดหวัง ยอมรับว่าวิทยากรเก่ง แต่ถ่ายทอดไม่เป็น ถ้ามองลบก็จะบอกว่า ห่วงวิชาความรู้หรือไม่ แต่ถ้าเชิงบวกว่า เราคงไม่ถึงเขา เพราะการที่คนไม่รู้เขาอยากรู้และไม่สอน ให้หากินเอง สิ่งไหนทำให้ดูแล้วผิด แต่ไม่ชี้แนะว่าผิดอย่างไร บอกวิธีที่ถูกต้อง แต่ก็เปล่าเลย จึงทำให้การเข้ารับการอบรมครั้งนี้ขาดทุนอย่างหนึ่ง (แต่ได้รับประโยชน์อย่างหนึ่ง คือ การจะไปเป็นวิทยากรรับเชิญ หรือไปแบบกัลยาณมิตร ควรคิดพินิจให้ดี และวางแผนสำหรับการเป็นวิยากร นั้นๆ) รู้เขา รู้เรา และอีกสำคัญ คือ เราอยากให้เขารู้อะไร เตรียมๆ และให้อย่างเต็มที่ เท่านี้แหละ โอเคเลย .... อย่ามีอัตตาในตนเอง เพราะบางครั้งผู้เข้ารับการอบรมเขาไม่ต้องการฟังการบ่นของท่าน ..แต่เขาต้องการความรู้...เพื่อไปพัฒนางาน....
ไม่มีความเห็น