เผื่อแผ่...
ขอผองเพื่อนขยายขอบเขตพื้นที่ว่างในใจแบ่งปันความรักซึ่งกันและกัน...
บางครั้งหยาดฝนอาจหล่นจากฟ้า
เพียงไม่กี่หยดแล้วหยุดไป
นั่นคงทำให้ผืนดิน ต้นหญ้า ได้น้ำชะโลมเพียงบางเบา ...
แต่เกือบทุกครั้งหยาดฝนมักหล่นจากฟ้า
หลายหยดจนนับไม่ถ้วนอย่างต่อเนื่อง
แล้วยังประโยชน์ยิ่งให้ผินดิน ต้นหญ้าชุ่มฉ่ำ
แลอีกหลายชีวิตเกี่ยวเนื่องโยงใย
พลอยเบิกบานด้วยมีชีวิตชีวากับฝนด้วย ...
ขอเราเป็นดั่งหยาดฝน
หล่นจากฟ้าชุ่มชะะโลมใจแด่ผู้ผ่านทาง
โดยมิแบ่งแยกใด...ใด
ด้วยเต็มใจแลใจเต็ม
แด่ น้ำใจไหลหลั่งรินสู่กันและกันฉันท์เพื่อนมนุษย์
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
คำสำคัญ (Tags): #การเรียนรู้#ข้อคิดชีวิต
หมายเลขบันทึก: 553295เขียนเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2013 22:29 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น