ชีวิตคือดำรงอยู่เพื่อการดำเนิน

ชีวิตคือดำรงอยู่เพื่อการดำเนิน...

ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ใครจะด่า ใครจะชม ใครจะเข้าใจหรือใครจะไม่เข้าใจ ชีวิตและจิตใจของข้าพเจ้าไม่เคยหวั่นไหว และไม่ก้าวร้าวด้วย ถนอมใจผู้คนได้ข้าพเจ้าก็เลือกที่จะถนอมเพื่อไม่ให้เขาเกิดความระคายเคืองใจ หลบได้ก็หลบเลี่ยงได้ก็เลี่ยง หากว่าการมีอยู่ของข้าพเจ้าทำให้เขาทุกข์ใจมาก... แต่ในขณะเดียวกัน ข้าพเจ้าก็ไม่เคยที่จะหยุดเดิน

และยังคงมั่นคงก้าวเดินไปบนเส้นทาง "ศีล สมาธิ และปัญญา"
มีเงินหรือไม่มีเงิน ข้าพเจ้าก็ทำทาน...
มีเวลาหรือไม่มีเวลา ข้าพเจ้าก็รักษาศีล
มีลมหายใจเข้าและหายใจออก ข้าพเจ้าก็ภาวนาทุกขณะจิต

ชีวิตที่ดำรงอยู่...คือ การทำงาน
อันเป็นการทำงานขัดเกลาเข้าใจจิตวิญญาณของตนเอง
ให้ก้าวพ้นออกจากความเห็นแก่ตัวตั้งแต่ในระดับหยาบไปจนถึงระดับละเอียด

ข้าพเจ้าไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าชีวิตหลังความตายเป็นอย่างไร ...ข้าพเจ้าตระหนักรู้แต่เพียงว่า ณ ปัจจุบันข้าพเจ้ามีชีวิตและมีลมหายใจที่จะขัดจะเกลาจิตใจของตนเองให้หยาบกระด้างน้อยลง

...
แด่หัวใจอันพุทธะ
๒๖ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๖