จากที่ผ่านมากิจกรรมในการส่งเสริมและพัฒนาเด็กและเยาวชน นอกจากจะมีเด็กๆ จากสำนักงานคุมประพฤติฯ ส่งมาแล้ว ที่วัดก็ยังมีเด็กๆ ที่เป็นต้นกล้าจิตใจผูกพันกับวัดหลังจากเสร็จโครงการบวชสามเณรภาคฤดูร้อนแล้ว ก็จะมีเด็กบางคนขออยู่วัดต่อและเข้าเรียนในโรงเรียนใกล้วัดอันเป็นโรงเรียนที่สร้างขึ้นภายใต้เมตตาบารมีขององค์หลวงปู่ประสาร สุมโน
เด็กๆ เหล่านี้หลวงปู่พาเรียกว่า "สังกะลีน้อย" สองสามปีมานี่ข้าพเจ้าได้เฝ้าดูการเติบโตของเด็กๆ เหล่านี้และเห็นผลประจักษ์ในพฤติกรรมการแสดงออกที่สะท้อนถึงความคิดและความรู้สึกของเขา
ซึ่งในการจัดโครงการต้นกล้าจิตสดใส วัยบริสุทธิ์ จูงลูกหลานเข้าวัดนี้เด็กๆ สังกะลีเหล่านี้ช่วยการเตรียมกิจกรรมได้เยอะมาก จากเดิมอยู่วัดประจำ ๓ คน แต่...ปรากฏการณ์ที่อยู่ๆ หลายๆคนที่บ้านอยู่ใกล้วัดต่างพากันมานอนวัดก่อนที่จะเริ่มโครงการขึ้นในหนึ่งวันทั้งๆ ที่พระอาจารย์หรือข้าพเจ้าเองก็ไม่ได้ชวน แต่เมื่อเห็นเด็กมาพร้อมหน้า...ได้โอกาสของการชวนมาเป็นพี่เลี้ยงในโครงการต้นกล้าจิตสดใส วัยบริสุทธิ์ จูงลูกหลานเข้าวัด และเด็กๆ ทุกคนก็ยินดีมาช่วยกิจกรรมของโครงการ
ในการจัดการกิจกรรมดังกล่าวนอกจากสังกะลีตัวน้อยแล้วก็มีแม่ขาวน้อย ... แม่ออกชาวบ้าน ได้มาช่วยกันถือว่าเป็นกิจกรรมที่มาตุ้มโฮม (มาร่วมกัน) ทำในกิจกรรมที่ดีดีนี้
ส่วนของงบประมาณโครงการช่วยๆ กันออกและได้รับการสนับสนุนจากกัลยาณมิตรและผู้ปกครองเด็กๆ ในการสนับสนุนให้มีโครงการนี้เกิดขึ้น
ส่วนกิจกรรมหลักที่เน้นการสร้างความรู้ในเด็กๆ ก็มีสามประเด็นหลัก คือ
กระบวนการของการจัดการกิจกรรมดังกล่าว...ถือเอาสิ่งที่มีคุณค่าที่อยู่ในวัด ไม่ว่าจะเป็นทรัพยากรบุคคล หรือสิ่งของนำมาใช้ในการส่งเสริมการจัดกิจกรรมให้เกิดการเรียนรู้ให้มากที่สุด
สังกะลี แม่ขาวน้อย แม่ออกชาวบ้าน หรือแม้แต่ผู้ปกครองเด็กเองที่มาอาสาช่วยงานแม่ออกในการทำความสะอาดศาลา และล้างห้องน้ำข้าพเจ้าเชื่อว่าทุกคนต่างได้เกิดการเรียนรู้ไม่แตกต่างจากเด็กๆ ที่มาเข้าร่วมโครงการ
ดังนั้นอาจจะเรียกได้ว่า นี่คือโอกาสของการเรียนรู้ในทุกๆ คนที่มาร่วมกิจกรรมในโครงการรวมไปถึงตัวข้าพเจ้าเอง ก็ได้เกิดการเรียนรู้ไปทุกๆ ขณะจิตเช่นเดียวกัน
...
๒๓ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๖
โครงการต้นกล้าจิตสดใส วัยบริสุทธิ์ จูงลูกหลานเข้าวัด
ครั้งที่ ๑ วันที่ ๒๑-๒๒ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น