"แม่...หนูขอโทษ"
เสียงนี้ดุจพรอันประเสริฐ
ทำให้ใจที่แห้งผากคืนความชุ่มชื้น
ในบัดดล...
เราแม่ลูกอยู่ในอ้อมกอด "กันและกัน"
...
ขอบคุณลูกที่เปิดใจ "ให้โอกาสแม่" อีกครั้ง
และที่สำคัญแม่ปลื้มใจนัก
ที่ลูกเปิดใจ "ให้โอกาสตัวเอง" อีกครั้ง
เช่นกัน
...
แม่รักและเชื่อในลูกเสมอ...๒๒ กันยายน ๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น