ตื่นเถิดท่าน

"..เพราะลมปากของท่านที่ฝากให้    จึงเชื่อใจเดินไปสู่คูหา
เลือกเหล่าท่านมาแทนเสียงชาวประชา   เพียงหวังว่าจะช่วยได้คลายยากจน
ขยันทำหาเช้าไว้กินค่ำ   ทุกข์กระหน่ำชีวิตนั่นแสนขัดสน
ทุกทุกวันพึ่งตัวแลพึ่งตน  ให้ผ่านพ้นชีวิตได้ไปวันวัน
สัญญาไว้ ทำได้บ้างไหมเล่า  หรือต้องเฝ้าเข้านอนแล้วหลับฝัน
แล้วที่ท่านเสวยสุขอยู่ทุกวัน  ไม่ละอายใจกันหรืออย่างไร
ปากก็ว่ากูดีมึงนะชั่ว  จะเมามัวอำนาจไปถึงไหน
ประชาชนจนยากแทบขาดใจ  อย่าจัญไรเสวยสุขบนทุกข์คน..."