ย้อนมุมกลับ ... ต้นกล้าอาสา

นั่งดูภาพกิจกรรมกลับไปกลับมาหลายรอบมาก ดูไปก็พิจารณาไป ใคร่ครวญไป...

ผ่านมาสามวัน...แล้ว เด็กๆ เขาก็พากันกลับไปสู่วิถีชีวิตตามธรรมชาติของเขา ... ดีชั่ว ก็ขึ้นอยู่กับการให้ความหมาย

แต่ถ้าเขาได้มีโอกาสกลับมาสร้างเหตุที่ดีร่วมกันอีกก็คงจะเป็นวาสนาอันประเสริฐตามธรรม

วันนี้...ตกผลึกที่ภาพในประเด็นที่ว่า
เด็กๆ เหล่านี้เขาก็เก่งนะ เขานั่งอยู่เช่นนี้ อยู่ในบริเวณนี้ ติดต่อกัน ๖ วัน ในระยะเวลาที่ยาวนาน ความอดทนของเขาถือว่าดี แต่เราเองเมื่อเคลื่อนไหวไปมา จากนั่นไปนี่ จากนี่ไปนั่น พอมาเจอเด็กๆ ใจก็นึกและมองว่าเด็กไม่เรียบร้อย...

หากไม่มีเขา โครงการของผู้ใหญ่ก็ไม่สำเร็จ
หากไม่มีเขา เราก็ไม่มีโอกาสได้ฝึกฝนความเป็นผู้ใหญ่
หากไม่มีเขา เราก็ไม่มีโอกาสได้พัฒนากระบวนการเรียนรู้ที่มีเพื่อเขา
และ
หากไม่มีเขา เราก็ไม่มีโอกาสได้สร้างกุศล บารมี
เราก็จะไม่มีโอกาสได้ฝึกความอดทน ข่มใจ ดั่งเขาเช่นกัน

หัวใจเด็กๆ เหล่านี้ยิ่งใหญ่...
เขามีมากทุกรูปแบบ เพื่อให้เราได้ทำความเข้าใจในหัวใจของเขา ผ่านคำพูด การกระทำ ...และการสัมพันธ์ต่อกัน

จิตเคลื่อนมาถึงตรงนี้...ก็นึกระลึกอนุโมทนาบุญกับเด็กๆ ต้นกล้าอาสานี้ ที่มาทำให้แม่ครูได้เรียนรู้เพิ่มขึ้น และเพิ่มขึ้น อย่างไม่มีประมาณ

...
ด้วยหัวใจที่นอบน้อม
๑๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๖

[พ.แจ่มจำรัส]

อนุโมทนาบุญด้วยครับ อ.กะปุ๋ม