ฝันไม่ไกลที่ยังไปไม่ถึง...
ในฐานะที่เป็นพุทธศาสนิกชนเคยฝันไว้ว่าสักครั้งหนึ่งในชีวิตจะมีโอกาสไปสักการะสังเวชนียสถานในประเทศอินเดียและเนปาล เตรียมตัวเตรียมใจมาหลายครั้งแต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีโอกาสได้ไป อันเนื่องมาจากเวลาไม่ลงตัวบ้าง เหตุการณ์บ้านเมืองทั้งของบ้านเราและบ้านเขาบ้าง ท้ายที่สุดก็คือปัญหาสุุขภาพ หรือจะเป็นด้วยบุญยังไม่ถึง อย่างไรก็ตามคงจะมีสักวันที่ฝันนี้จะเป็นจริง ตอนนี้จึงได้แค่ชื่นชมกับภาพบรรยากาศอันสงบของดินแดนอันเป็นที่กำเนิดของพระพุทธเจ้าซึ่งได้รับความอนุเคราะห์จากอาจารย์ลออ จรดล ผู้มีบุญวาสนาได้ไปสักการะสังเวชนียสถานมาแล้ว ซึ่งจะเป็นแรงบันดาลใจให้ไปถึงซึ่งความฝันอันอยู่แค่เอื้อม
ไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ด้วยกำลังแรงใจที่มุ่งมั่น ฝันอันไม่ไกลก็คงจะต้องไปถึง...สักวัน และจะกลับมาแก้ไขบันทึกนี้ให้สมบูรณ์อีกครั้ง...
ขอให้สมหวังนะครับคุณครู