ใจเป็นเรื่องทึ่ต้องฝึก หากไม่ฝึกใจ ชีวิตก็สูญเปล่า ข้าพเจ้าจึงเพียรฝึกอย่างไม่เคยย่อท้อ
จิตเรานั้นมักเคลื่อนไปเช่นนี้...
"ฉันทำดีแล้ว ฉันทำถูกแล้ว... คนอื่นต่างหากไม่เข้าใจฉัน มาว่าฉัน...ฯลฯ"
แต่...
หากตรงกันข้าม ใครว่า ใครเข้าใจผิด ใครตำหนิ หรือแม้แต่ใครชม...ให้เราน้อมเข้ามาหาใจเรา
มาพิจารณาดูว่า สิ่งที่เขาว่า สิ่งที่เขากระทบนั้นใช่หรือไม่ จะใช่หรือไม่ใช่หากเราแก้ไขให้ดีขึ้นกว่าเดิม ก็น่าจะดี ... นี่คือ เสียงในใจที่มักบอกต่อข้าพเจ้าเสมอ
เมื่อได้บอกต่อตัวเองแล้ว...
เราก็เริ่มปฏิบัติการ ดูใจ เพื่อขัดใจ เพื่อล้างใจ...ตนเอง
...
๒ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๕๖