คราใดที่เราได้ถูกลงมีดแบบสดๆ... สัมผัสถึงความเจ็บปวดนั้นจะแสนสาหัส
เกร็ง กลัว...เกลียด และยิ่งปวดมากเท่าใด ความเกลียดชังจะถาโถม...สู่ผู้ลงมีด
ผู้ลงมีด...ได้เสร็จภารกิจแห่งการช่วยเหลือนั้นแล้ว
การหายของแผล...เริ่มตามกาลเวลา
ที่สุด...
แผลนั้นหายสนิทไม่กลับมาเป็นอีกแล้ว
แต่ความเกลียดชังได้ประทับลงไปในดวงจิตนั้นแล้ว...
แต่หัวใจของผู้ลงมีดนั้นหาได้เกลียดชังตามไปไม่...มีแต่เพิ่มพูนพลังแห่งความกรุณา
...
ไม่มีความเห็น