เสียงน้อย ๆ จากครูบนดอย
ย้อนอดีตไปเมื่อ 2 ปี 6 เดือนที่ผ่านมา ฉันได้ก้าวเข้ามาอยู่ในที่แห่งนี้ ที่ที่มีชื่อว่า "โรงเรียนบ้านวนาหลวง" ที่ที่นักเรียนเป็นชาวเขาเผ่ามูเซอแดงล้วน แต่ก็ไม่รู้สึกแปลกใหม่แต่อย่างใดคงเป็นเพราะที่ที่ฉันพึ่งจากมานั้นก็เป็นชาวเขาเผ่านี้เหมือนกัน แต่ที่แปลกไปคงเป็นระบบในการทำงานมากกว่า เพราะที่ที่ฉันจากมาเป็นการศึกษานอกระบบ แต่ที่นี่เป็นการศึกษาในระบบจึงใช้เวลาในการปรับตัวให้เข้ากับระบบเป็นเวลานานเหมือนกัน กว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทาง...
ในปีแรกที่ฉันอยู่ที่นี่ ก็ไม่ได้มีบทบาทความรับผิดชอบงานอะไรมากนักคงเป็นเพราะฉันเป็นคนใหม่ มีหน้าที่เป็นผู้ช่วยครูคนอื่นในการทำงานจึงไม่ค่อยเหนื่อยเท่าใดนัก
แต่ในปีนี้ ครูคนเก่า ๆ ได้ย้ายกลับบ้านเกือบหมด เหลือครูเก่าแค่ 3 - 4 คนเอง จากที่เป็นผู้ช่วยเขา ก็ได้กลายมาเป็นผู้รับผิดชอบเต็มตัว พึ่งรู้ว่าเหนื่อยแล้วยากมากในการทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งให้ออกมาแล้วมีคุณภาพ แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกท้อหรือหมดกำลังใจเลย แต่กลับสนุกกับมันมากกว่า เพราะคิดว่าประสบการณ์ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น..........
ความเห็น (1)
