อดทนและเมตตา

นั่งทบทวนกับตนเอง...

เห็นการกระเพื่อมของสิ่งรอบด้าน หากสติไม่ยั้ง จิตก็คล้อยตามแรงกระเพื่อมนั้น

ตลอดเวลา...

การบ่มเพาะที่ได้รับ คือ เรื่อง "อดทน"... และ "เมตตา"

"ให้โอกาสเขา"

"อดทนและเมตตา"

"อดทนถึงที่ได้ดีทุกคน"

"ขันติมากเท่าไรก็ไร้ค่า หากไม่มีความเมตตา"

ความอดทน ทำให้เราได้ฝึกใจให้มีกำลัง...ความเมตตาทำให้เรามีปัญญา เพราะหากขาดปัญญาโอกาสของความเมตตาก็ยากที่จะปรากฏขึ้นได้ในใจเรา

ในชีวิตการเดินทางด้านใน...

ข้าพเจ้าย้อนกลับไปมอง รอยแห่งเส้นทาง พบว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยแม้แต่จะหยุด...พัก

เวลาที่มีอยู่นั้นน้อยนิดมาก มัวแต่หยุดพัก...แล้วการเดินทางจะไปถึงที่หมายได้อย่างไร

คาถาที่...ใช้บ่มใจตนเองตลอด...จึงมักเป็น "อดทนและเมตตา"

...

๑ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๖