กาสะลอง...
กาสะลอง...ดอกขาวก้านยาวออกดอกสะพรั่งเต็มต้นสูงตระหง่าน...ร่วงหล่นตามธรรม(ชาติ)เมื่อถึงเวลา
ฉันเงยหน้ามองเจ้า...
ยืนคอย...
เจ้าจะหล่นลงมาสู่พื้นดิน
ยามใด
...
เพียงแลมองเจ้า
ดอกแล้วดอกเล่าร่วงหล่น
จากต้นสูง...ลงสู่เบื้องล่าง
...
สองมือประคองรับเจ้าไว้
เพียงหวังให้เจ้าไม่บอบช้ำ
เมื่อร่วงหล่นตามธรรม (ชาติ)
...
ดอกเจ้ายังคงขาวสะอาด...บริสุทธิ์
แลกลิ่นหอมนวลบางเบา
หัวใจดวงน้อย...
กระเพื่อมไหวด้วยอบอุ่นยิ่งนัก
รักเธอ..กาสะลอง
แด่...ธรรม(ชาติ)ที่เป็นเพื่อนให้อุ่นใจ
๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๕
คำสำคัญ (Tags): #ข้อคิดชีวิต#ธรรมชาติ
หมายเลขบันทึก: 505943เขียนเมื่อ 17 ตุลาคม 2012 15:47 น. ()ความเห็น (2)
คิดถึงเพลงกาสะลองของลานนาครับ
กาสะลอง... หรือ ดอกปีบ หรือ ก้านของ ... ขอบพระคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจค่ะ ^_^