เรียนรู้ปรัชญาการดำเนินชีวิตกับรายการ “เมืองใจดี” ทาง TPBS
เทปแรกของรายการ “เมืองใจดี” ทาง TPBS เมื่อคืนนี้ (วันที่ 8 ต.ค. 55) ทำให้ผมมีความสุขมากๆกับการเรียนรู้เชื่อมโยงไปยังเรื่องต่างๆได้อย่างมากมาย ภาพรวมของรายการสามารถสร้างแรงบันดาลใจและให้กำลังใจเพื่อการดำเนินชีวิตได้ดีมากๆ ซึ่งส่วนตัวผมเองมีประเด็นให้เชื่อมโยงมาแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้หลากหลายแนว เช่น ประเด็นการศึกษาการเรียนการสอนในสถานศึกษา ปรัชญาการเรียนรู้ ปรัชญาการดำเนินชีวิต ปรัชญาการดำเนินธุรกิจ การทำจิตอาสา เป็นต้น
งานนี้ทั้งนักศึกษา คณะสถาปัตยกรรม จากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และนักศึกษาแผนกช่างก่อสร้างวิทยาลัยเทคนิคเชียงใหม่ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมา ไปใช้งานจริงๆ พวกเขาได้เรียนรู้งานที่ทำจริงๆ ว่าเป็นอย่างไร แตกต่างจากที่เคยเรียนในห้องเรียนอย่างไร บางเรื่องที่มองว่าง่ายๆ แต่พอลงมือทำจริงกลับพบว่ามีปัจจัยองค์ประกอบหลายอย่างที่ต้องพิจารณา ทั้งในด้านเทคนิคและแทคติก (เคล็ดลับ) ซึ่งต้องอาศัยทั้งศาสตร์และศิลป์ เช่นการแก้ปัญหาการขันน็อตติดราว การเทพื้นปูน เป็นต้น บางอย่างเคยฝึกมาบ้างแต่เป็นการฝึกจากแบบจำลอง เช่น การเทปูนเคยฝึกแค่ขนาดพื้นที่ 40x40 นิ้ว ก็สามารถทำได้ง่าย แต่พอมาทำงานจริงก็พบว่าพื้นที่มันใหญ่กว่าที่เคยทำ ซึ่งก็ทำให้เกลี่ย/ปาดได้ไม่ค่อยเรียบเท่าไหร่ ส่วนการออกแบบของนักศึกษาสถาปัตย์ ก็มีโอกาสได้รับคำแนะนำจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิด้านต่างๆ ที่มีความลุ่มลึกในหลายๆ ด้าน อันเป็นประสบการณ์ที่มีค่าอย่างยิ่ง เนื่องด้วยประสบการณ์และการคิดยังไม่ครอบคลุมยังมองแบบแยกส่วนอยู่ ยังคิดเป็นแบบเส้นตรง คิดไม่รอบ คิดไม่จบ ผมคิดว่าการคิดแบบทฤษฎีไร้ระเบียบ (Chaos) น่าจะเป็นแนวคิดที่สอดคล้องกับการทำงานในครั้งนี้ให้ประสบผลสำเร็จ คือต้องคิดในภาพกว้าง คิดแบบเด็ดดอกหญ้าสะเทือนถึงดวงดาว คิดเพื่อทุกคนที่เกี่ยวข้อง ฯลฯ การออกแบบครั้งแรกถึงแม้จะมี Comment มากมาย แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกท้อและกดดัน กลับเป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้เรียนรู้และแก้ปัญหาต่อไปอย่างมุ่งมั่น เพราะมีเป้าหมายเพื่อความสุขของผู้ที่เราตั้งใจทำเพื่อเขา จากงานในโครงการนี้ผมคิดว่าเหล่านักศึกษาได้มีโอกาสเรียนรู้จนครบ KUSA (Knowledge/Understand/Skill/Attitude) โดยเฉพาะเรื่องAttitude จะเห็นว่าทุกคนตั้งใจ มุ่งมั่น และมีความสุขกับการทำงาน ซึ่งการสอนในห้องเรียนทำได้ยาก
การทำกิจกรรมในโครงการนี้เป้าหมายไม่ใช่คะแนน หรือวัตถุอื่นใด แต่เป็นเรื่องของจิตใจที่ประมาณค่าไม่ได้ เป็นเรื่องของคุณค่ามากว่าเรื่องของมูลค่า นักศึกษาที่เข้าร่วมกิจกรรมจึงมีความมุ่งมั่นเต็มใจ ภูมิใจและมีความสุขที่ได้ทำ ถึงแม้จะถูกกดดันด้วยเวลาและงบประมาณที่มีอย่างจำกัด แต่ด้วยความร่วมมือร่วมใจกันและการบริหารจัดการที่ชาญฉลาดก็ทำให้งานสำเร็จลงได้อย่างงดงาม สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ผมอยากจะเล่าประสบการณ์ตอนที่ผมเป็นนักศึกษาปวช. ช่างไฟฟ้า ให้ฟังว่าความรู้สึกนี้ เป็นความรู้สึกเดียวกันกับที่ผมได้มีโอกาสไปช่วยเดินสายไฟให้หมู่บ้านนิคมสร้างตนเอง ใน อ.น้ำพอง เช่นกัน คือ พอรู้ว่าจะได้ไปทำงานนอกสถานที่ มันรู้สึกตื่นเต้น สนุกสนานและอยากทำให้ดีที่สุด เกิดความภาคภูมิใจ จากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลา 20 กว่าปีแล้ว แต่ก็ยังประทับใจไม่ลืม และยิ่งมาได้ยินคำว่า “ยิ่งให้ยิ่งได้” จากอาจารย์ยักษ์ (อ. วิวัฒน์ ศัลยกำธร) ก็ยิ่งเข้าใจและซาบซึ้งกับการทำจิตอาสามากขึ้น เพราะเมื่องานสำเร็จแล้ว สิ่งที่ได้กลับมามันประเมินเป็นมูลค่าไม่ได้ แต่มากด้วยคุณค่าที่สามารถนำไปต่อยอดได้ไม่รู้จบ ความคิดนี้จึงคิดเชื่อมโยงไปยังการทำธุรกิจว่าถ้าเราทำธุรกิจแบบจิตอาสาหรือแบบ 3P (รายละเอียดอ่านแนวคิด 3 P ได้ที่ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/332080) คงจะทำให้บ้านเมืองเราพัฒนาไปมากขึ้นกว่านี้ แต่กิจกรรมเหล่านี้หลายบริษัทก็นำเข้ามาใส่กับแผนการตลาดตามแนว CSR ที่นิยมกัน ซึ่งส่วนตัวผมก็ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่ เพราะดูเหมือนว่าทำเพื่อหวังผลตอบแทนเกินไป
http://www.youtube.com/watch?v=1I6gw9VVaL4
ถึงตอนนี้รายการเมืองใจดี ได้เข้าไปนั่งในใจและเป็น Idolของผมเรียบร้อยแล้ว อยากให้ทุกท่านลองหาโอกาสเข้าชมในตอนต่อๆไปครับ ออกอากาศทุกวันจันทร์เวลา 22.00-23.00 น. ของ TPBS และติดตาม FB ของรายการได้ที่นี่ครับ
http://www.facebook.com/#!/pages/%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%88%E0%B8%94%E0%B8%B5/307358825996038?fref=ts
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น