ชีวิตเบื้องหลัง
หลายครั้งที่มักถูกถามว่าทำงานอะไร และก็หลายครั้งจะตอบไปว่าเป็นพยาบาล ตามประสบการณ์การศึกษาในระดับปริญญาตรี
หรือบางครั้งก็ตอบว่า ทำงานทางจิตวิทยาให้คำปรึกษา หรือนักวิจัยตามร่องรอยของการเรียนในระดับบัณฑิตวิทยาลัย เป็นครู เป็นอาจารย์ หรือก็ไม่ใช่ไม่แจ้งชัด
หรืออาชีพวิทยากรกระบวนการ
ทุกอย่างต่างไม่ชัดเจนสักอย่าง หากว่าจะเป็นพยาบาลนั่นก็ไม่ได้ทำงานพยาบาลเลยในชีวิตตลอดที่ผ่านมา ...
แล้วเป็นอะไร
คือคำถามที่หลายคนอยากได้คำตอบชัดแจ้งจากข้าพเจ้า => ผู้หญิงคนหนึ่งที่รูปลักษณ์ในปัจจุบัน นุ่งผ้าถุงดำ เสื้อขาว โกนผมเป็นนิจ ประกอบการงานไม่เด่นชัด แต่บทบาทที่ชัดเจนและดูเหมือนใกล้เคียงความเป็นจริงมากก็เห็นจะเป็น "คุณอำนวย"
บทบาทแห่งชีวิต ... ที่ดำเนินบ่อยที่สุดคือ เป็นคุณอำนวย หรือ facilitator ที่คอยเอื้ออำนวย สนับสนุน ผู้คนให้ได้ใช้ศักยภาพแห่งความเป็นมนุษย์มากที่สุด
ไม่ว่าจะชีวิตที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ ซึ่งบทบาทหน้าที่ผลงานจะประจักษ์แจ้งชัดสะท้อนผ่านผลงานของผู้อื่น จะไม่มีผลงานของตนเองออกมาอย่างเด่นชัด
นี่น่าจะใกล้เคียง
เพราะนี่คือ เส้นทางการฝึกฝนตนเองตลอด 7 ปีให้หลังในชีวิตการทำงาน คือ ชีวิตของผู้อยู่เบื้องหลัง ทำงานหนักและมาก และไม่เอาผลของงานมาเป็นของตัวเอง เกื้อกูลผู้คนให้ได้สร้างสรรค์งานของตนเองออกมาภายใต้ความเข้าใจตนเอง ยอมรับตนเอง และนำออกมาสู่การสร้างงาน
ในเย็นวันหนึ่งข้าพเจ้ายืนมองดูปฏิมากรรมชิ้นงามที่อยู่เบื้องหน้า
ผลงานชิ้นนี้ดูงามและยิ่งใหญ่มาก
ข้าพเจ้านึกย้อนไปถึงผู้สร้างผลงานนี้ขึ้นมา และนึกถึงผู้สนับสนุนที่คอยเกื้อหนุนให้กำลังใจบุคคลผู้สร้างผลงานชิ้นนี้ขึ้นมาสำเร็จ จะมีสักกี่คนที่นึกถึง
แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว มองว่า...ผู้อยู่เบื้องหลังที่คอยสนับสนุนเกื้อหนุนนี้น่าจะเป็นผู้ที่มีความงดงามและยิ่งใหญ่ทางจิตใจมากจึงสามารถคอยเกื้อกูลให้บุคคลนี้สร้างผลงานที่งดงามนี้ออกมาได้
...
23 สิงหาคม พ.ศ.2555
ขอบคุณ อ.กะปุ๋มค่ะ เพราะตัวเองก้อจะคอยน้อยเนื้อต่ำ
าตลอดว่าเป็นงานเบี้องหลัง แต่คราวนี้ไม่แล้วค่ะ
ถ้าไม่มีเบื้องหลังอันยิ่งใหญ่.. คงไม่ได้มาซึ่งเบื้องหน้าที่สง่าผ่าเผย