วิธีคิดโรงทาน "ไก่ย่าง ส้มตำ ข้าวเหนียว"
การรวมกันเป็นหนึ่งเดียวในเรื่องการทำโรงทานร่วมกันฉันท์พี่ๆ น้องๆ ในที่ทำงานเป็นรูปธรรมชัดเจนมากขึ้น จากที่ว่าครั้งแรก เราปรารถนาที่จะสนับสนุนกิจกรรมของหน่วยงานให้ดำเนินไปอย่างราบรื่น...และสำเร็จ เราจึงตัดสินใจร่วมทำโรงทานกัน
รอบนี้...ความเป็นรูปธรรมและการเรียนรู้งานมีมากขึ้น
ในครั้งก่อนเราไปร่วมทำโรงทานที่วัดป่าหนองไคร้ อาหารที่เราเลือกคือ ก๋วยเตี๋ยว...ด้วยเหตุที่ว่าเวลาที่คนมาโรงทาน เขาได้ทานอาหารที่น่าทานน่าสนใจ ... อยากให้คนที่มาทานรู้สึกประทับใจ
ครั้งนี้ก็เช่นกัน...
ข้าพเจ้าเสนอต่อพี่ๆ น้องๆ ในที่ทำงานว่า "ทำโรงทานข้าวเหนียว ไก่ย่าง ส้มตำ" จากบ้านแคน ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่ขายไก่ย่างจนมีชื่อแห่งหนึ่งในจังหวัดยโสธร ทุกคนเห็นพ้องต้องกัน "ว่าอย่างไรก็ว่าตามกัน"...หากว่าสิ่งที่เราทำนั้นเป็นสิ่งที่ดี
ข้าพเจ้าก็รีบประสานน้องที่ขายไก่ย่าง เพราะดูเป็นคนที่อัธยาศัยดี ...และมีจิตใจที่ชอบทำบุญเช่นกัน ... วันไหนข้าพเจ้าแวะซื้อไก่ย่างไปถวายพระ ก็จะทั้งแถมและลดราคา
วันนี้ข้าพเจ้าเห็นน้องขมักเขม้น...ทำโรงทาน มีผู้คนมายืนรออย่างมาก
ท่ามกลางแดดร้อนก็ไม่ย่อท้อ...ก็ตั้งใจอุตส่าห์ทำให้ดีที่สุด...
ข้าพเจ้าอยากให้ผู้มาร่วมงานบุญของโรงพยาบาล ตลอดจนผู้ป่วยและญาติ มีความประทับใจและมีความทรงจำที่ดี เมื่อได้มาทานอาหารที่โรงทาน
ซึ่งสังเกตดูก็เป็นที่ชอบใจอย่างยิ่ง เพราะเป็นอาหารพื้นๆ ... อันเป็นที่ชอบใจของผู้คนอยู่แล้ว ดังนั้นการที่เราได้มอบสิ่งดีดี เป็นทาน...เท่านี้ก็สุขใจแล้ว
หลายคนมายืนรอไก่ย่าง กับส้มตำด้วยความอดทน ...
ในความอดทนนั้นเกื้อหนุนให้เกิดความรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ
และสิ่งที่ข้าพเจ้าประทับใจ คือ...พี่ๆ น้องๆ ทุกคนได้ร่วมเกื้อหนุนเป็นส่วนหนึ่งในการกระทำสิ่งอันเป็นกุศล ในใจนี้อนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านที่ร่วมก้าวย่างไปด้วยกัน ที่เป็นมากกว่า...เพียงการทำงานในหน้าที่เท่านั้น
เพราะสิ่งที่เราทำนั้น...มีคุณค่าและมีความหมายอย่างยิ่ง ในระดับที่ลึกซึ้งทางจิตใจ
...
๒๙ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๕๕
ความเห็น (1)
- อ่านงานนี้ คิดถึงโรงทานเคลื่อนที่ ย้ายไปตามโรงพยาบาลต่างๆ ที่นั่งรอหมอเข้าเวรเลยครับ
- ขอบคุณครับ