๒ เรื่อง ๒ ช่อง ๒ ความรู้สึก
ดูละครหลังข่าว ๒ เรื่อง ๒ ช่อง ๒
ความรู้สึกที่แตกต่างจริงๆก็ดูมาตลอด
สลับช่องไปมา แต่ไม่รู้สึกถึงความแตกต่างได้มากเท่าคืนนี้ (วันที่ ๖
มิ.ย.๔๔)
ดอกโศก'ช่อง ๗ : ปรียากมล
ทำให้เกิดความรู้สึกมากมายในด้านลบ พฤติกรรมในละครถือว่าแรงมากๆ
ตามความรู้สึกของ kunrapee ไม่น่าออกอากาศได้เลย..
เรื่องนี้สะท้อนความเกลียดชัง เกลียดแม่-ลูก
ขาดความรู้สึกของความเป็นแม่ ไม่ผูกพันธ์ ไม่รักลูก เห็นแก่ตัว
ไม่มองคนรอบข้าง จมกับอดีตที่เจ็บปวด
(คนที่ไม่ได้ดูละครคืนนี้อาจจะงง)
น่ากลัวกับพฤติกรรมแบบนี้
บ่วง'ช่อง ๓ (ตอนอวสาน) : มีข้อคิดมากมาย เรื่องดี-เลว ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว การให้อภัย การปล่อยวาง การอโหสิกรรม สอนให้คนดูได้มองเห็นสัจธรรมของชีวิต
มีหลายคนบอกว่า.. ดูละครย้อนดูตัวเอง.. นำสิ่งที่ได้จากละครมาปรับใช้ อย่างมีวิจารณญาณ
ผู้สร้างผู้จัด.. อาจต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ต้องการนำเสนอ ชั่งตราชั่งดูว่า จะส่งผลดีหรือผลเสียมากกว่ากัน
ความเห็น (12)
สวัสดีครับ...พวกเราไม่สามารถควบคุมสื่อได้เลย...นอกจากช่องฟรีทีวีแล้ว...ยังมีอีกหลายช่องถ้าเรารับคลื่นจากจาน....(เวลานี้บนหลังคาบ้าน...น่าจะไม่หลงเหลือแผงทีวีแล้วนะครับ)...สื่อบางอย่างมาแบบไม่สงสารคนดู รวมทั้งเด็กที่ไม่รู้เรื่อง...และสามารถนำเอานิสัยในตัวละครไปใช้ได้....พวกเราเท่านั้น...ที่ต้องให้ข้อมูลกับเด็กด้วย...หรือบางรายการไม่น่าให้เด็กดูเลยครับ
No comment ชลัญไม่ดูละครมา 5 ปีแล้ว ทนเสียงกรี๊ดๆๆๆๆๆ การอิจฉาริษยา แย่งหญิงแย่งชายไม่ไหว จะดูเมื่อไรเซ็งทุกที ก็เลยไม่เคยได้ข้อคิดจากละคร หุ หุ หุ
ไม่แน่ใจว่า.. ตัววิ่งที่ขึ้นมาก่อนทุกๆรายการ ช่วยได้หรือไม่.. รายการต่อไปนี้เด็ก ควรดูไม่ควรดู ควรดูพร้อมผู้ใหญ่ให้พ่อแม่ช่วยอธิบายขณะดู.. หลายข่าวที่เห็น ข่าวที่น่ากลัว มักอิงละคร (น้ำเน่า) หลังข่าวทั้งนั้น ต้องขอบคุณคุณพ่อน้องทิมดาบ ที่มีข้อคิดดีๆ
น้องชลัญ ดีแล้วค่ะที่ไม่ดู..
แม่ของคุณพี่ดูเกือบทุกช่อง ทุกเรื่อง ฮิฮิ คุณพี่ก็ได้ดู
ได้ฟังด้วยทุกวันเหมือนกัน
ผมดูเป็นครั้งคราวประมาณ ปีละ 10 นาที เพื่อศึกษาความเป็นไปของสังคม แต่สุดท้ายเหมือนกันหมด คือ ธรรมะย่อมชนะอธรรม
ทำให้ดีๆ ละครน้ำเน่าจะช่วยสังคมได้มาก ผมพูดเรื่องนี้มานานแล้ว
คงขึ้นอยู่กับวิจารณญานของผู้ชมค่ะ สื่อทุกช่องเน้นการขายหมดเลย ขึ้นอยู่ที่ว่าคนดูจะนำภาพที่เห็นมาพัฒนาตัวเองหรือใช้มันมามอมเมาตัวเอง
ทำให้ดีๆ ละครน้ำเน่าจะช่วยสังคมได้มาก.. น่าคิดค่ะอาจารย์'คนถามทาง แต่ต้องทำให้ดีด้วยนะคะ ไม่งั้นสังคมจะแย่ยิ่งกว่าที่เป็นขณะนี้
ค่ะน้องปริม
คนดูต้องใช้วิจารณญาเอง.. แต่บางครั้งดูบ่อยๆ
ชักเริ่มรู้สึกว่ามันเป็นจริงตามนั้น มอมเมาตัวเองตามจินตนาการ
ที่มีละครเป็นตัวอย่าง คิดแล้วเศร้าจริงๆ
ไม่เคยเห็นใครมีพฤติกรรมที่ สุดแย่ สุดเลว เท่าปรียากมล เลยค่ะ.. คิดว่าไม่น่าจะมีคนแบบนี้อยู่ในเมืองไทยนะคะ.. ตามดูเรื่องบ่วง ตอนแรกไม่ชอบ แต่เค้าจบได้ดีมากๆ กินใจ
ไม่ได้ดูเลยค่ะดอกโศก เพราะเลิกดูช่องนี้มานานแล้ว
บางทีแม่แบบนั้นอาจจะอยู่ในจินตนาการอย่างเดียวก็ได้ค่ะ
ดูแล้ว เศร้านะเนี๊ยะ
tuktun บ่วงเป้นเรื่องที่ให้ข้อคิดมากๆเลย ขอบอก
ขอภาวนาค่ะให้มีแม่แบบปรียากมล เฉพาะในจินตนาการเท่านั้น ขอบคุณนะคะครูอิงจันทร์
ขอบคุณคุณจิตติมาค่ะ อย่าเศร้านานนะคะ ก็แค่ละคร
(น้ำเน่า) หุหุ