BoY-Prommart ; เมื่อสังกะลีน้อย...เริ่มเข้าสู่โหมด Home school
เช้าวันแรกหลังการลาสึก...ทำภารกิจของความเป็นเด็กวัดเสร็จ ก็มานั่งเรียนหนังสือ แตกต่างกันไปคนละวิชา บอยเรียนคณิตศาสตร
ภูมิเรียนเสริมภาษาไทยก่อน เพราะมีเป้าหมายว่าจะต้องอ่านหนังสือให้ได้ ...ส่วนกอล์ฟเสริมคณิตศาสตร์แอดวานซ์ขั้นเทพ....^^
บอยเป็นเด็กฉลาด...ทักษะดี และเป็นเด็กที่มีความสุข หากได้รับการบ่มเพาะอย่างดีโตขึ้นจะเป็นคนที่มีประโยชน์ต่อโลก
ภูมิ...หัวอ่อนสอนง่าย หากได้เพื่อนดี อนาคตก็ OK แม่ครูกะปุ๋มบอกว่าโตขึ้นให้เป็นครู ...จะได้ช่วยสอนเด็กที่อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้
กอล์ฟ เด็กชายอารมณ์ติสส์เวลาง่วงนอนชอบงอน...เคี่ยวเข็นเอาใจใส่รับรองสู่เวทีขั้นเทพ...
เมื่อเช้า...
ข้าพเจ้าไปถึงวัดทันเวลาที่ลานธรรมกำลังถวายอาหาร มองเข้าไปเห็นสังกะลีน้อยนั่งเรียงเป็นแถวกำลังส่งถาดอาหารที่เหลือจากถวายพระไปให้คณะแม่ชี
เรานัดกันว่า จะไปนั่งทานข้าวด้วยกันที่ศาลาสี่ ข้าพเจ้าเตรียมหมูทอดที่แยกออกจากกับข้าวถวายพระมาให้เด็กๆ ตามคำสัญญา และซื้อไส้กรอกฮอทด็อกใส่กล่องมาไว้ให้บอยด้วย เมื่อรับพรกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ต่างทยอยไปที่นัดหมาย
แม่กุลเมตตาอนุเคราะห์นำอาหารมาเสริมให้เราได้ทานกันอย่างอิ่มหนำ ล้อมวงกันเข้ามาทานกันอย่างเรียบง่ายตามประสาเด็กวัด ==> บอยตัวเล็กนิดเดียวทานไม่เยอะ
กอล์ฟปูเสื่อเตรียมจานช้อนช่วยกันกับพี่บอยสองคน ส่วนภูมิไปเตรียมน้ำดื่ม พี่ซอไปช่วยแม่กุลยกสำรับ ข้าพเจ้านั่งเฝ้า(^^ให้ห่างจากสายตาแมว) ... ทานเสร็จก็ช่วยกันเก็บกวาดล้างถ้วยชาม
จากนั้นเข้าสู่โหมด...เรียนหนังสือ
รอบนี้ข้าพเจ้าตั้งใจอย่างมากที่จะช่วยสอนหนังสือเสริมเพิ่มเติมให้กับเด็กๆ ที่ไม่ได้หนังสือ อย่างเช่นเจ้าภูมิ ซึ่งภูมินั้นเป็นเด็กจิตใจดี หากว่าได้รับการบ่มเพาะดีดีก็จะสามารถใช้ปัญญาที่มีอยู่ให้รอดพ้นจากอบายทั้งปวงได้
ส่วนบอยเป็นเด็กฉลาด เจ้าปัญญา และมีจิตใจดีด้วย ... เป็นเด็กที่มีความสุข ประคองบอยไปเรื่อยๆ...ให้เรียนรู้ชีวิตอย่างมีวัคซีนใจเต็มที่ บอยจะเป็นคนที่เติบโตขึ้นมาช่วยเหลือคนอื่นได้อย่างมาก ข้าพเจ้าพูดเล่นๆ กับบอยว่า "ผมจะเป็นหมอ...หากไม่ได้เป็นหมอก็จะเป็นพระ...หากไม่ได้เป็นทั้งหมอหรือพระ คงต้องเป็นหมาแน่ๆ ...หมาน้อย ฮี้ ฮี้..." อย่างขำขำ
สำหรับบอยวันนี้...สอนคณิตศาสตร์ ข้าพเจ้าเลือกเรื่องเริ่มต้นที่จะเข้าไปเรียนใน ม.๑ เพราะหากบอยมีทักษะพอสมควรเมื่ออยู่โรงเรียนจะช่วยสอนหรือแนะนำเพื่อนๆ ได้... เริ่มต้นข้าพเจ้าก็ลองตั้งโจทย์ให้เลยยังไม่อธิบายอะไรมาก เรียนรู้ผ่านการปฏิบัติไปเลย จากนั้นก็จะได้รู้ว่าบอยอ่อนทักษะในเรื่องอะไร ... ซึ่งก็ทำให้ได้ทราบว่า ในเรื่องการคิดอย่างละเอียดรอบคอบ และการพลิกแพลงไม่เป็น ทักษะนี้สามารถช่วยเสริมได้เมื่อได้ช่วยงานพระอาจารย์ต้อ...
ส่วนภูมิ...ข้าพเจ้าจะเคี่ยวเข็ญภูมิอ่านหนังสือให้ได้ เขียนให้ได้ ...สอนซ้ำๆ ย้ำบ่อยๆ...วันนี้ชื่นใจมาก รู้สึกว่าภูมิจะมีความมั่นใจในตนเองมากขึ้นเขียนหนังสือได้สวยขึ้นกว่าเดิม และเรียนอย่างมีความสุข อาจเป็นเพราะว่าบอยคอยให้กำลังใจ และพลังแห่งความเบิกบานของบอยช่วยทำให้การเรียนของภูมิมีความสุขได้มากทีเดียว
กอล์ฟ...น้องเล็ก บ่นแต่ว่ายาก แต่ก็พยายาม หากได้ดูแลอย่างใกล้ชิดก็จะเติบโตเป็นต้นกล้าที่งดงามได้ วันนี้ข้าพเจ้าลองให้ทำโจทย์คณิตศาสตร์แบบพลิกแพลง ก็สามารถทำได้แต่กว่าจะทำได้ ก็มักจะบ่นว่า..."ผมทำไม่ได้ครับ" แต่พอให้กำลังใจนิดหน่อยด้วยการเอามานั่งใกล้ๆ ก็ทำได้...
หลังเรียนเสร็จ...
ผ่อนคลายสนุกๆ ด้วยการเรียนบทสนทนากันด้วยภาษาอังกฤษ รอบนี้ดูเหมือนภูมิจะชอบ หากว่าภูมิได้มีวิถีชีวิตอย่างนี้ไปเรื่อยๆ เชื่อว่า ณ วันหนึ่งภูมิจะใช้ประสบการณ์ของตนเองที่แปรผันจากอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ไปช่วยเด็กๆ คนอื่นๆต่อไปได้
ให้กำลังใจกันอีกนิด ด้วยการไปให้อาหารปลา
อารมณ์เย็นๆ ...กับธรรมชาติเย็นๆ ดูตะพาบน้ำในสระหลังกุฏิหลวงปู่ ตัวโตมาก เฝ้าดูสังเกตพฤติกรรมของเขาที่โผล่ขึ้นมาทานข้าวตอกแตกที่เราโปรยลงไป
เพียงเท่านี้คลื่นแห่งความสุขที่แผ่ออกมาจากใจก็ทำให้ตะพาบน้ำตัวที่ใหญ่ที่สุดโผล่ออกมาให้เราได้เห็นเป็นบุญตา
...
๙ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๕
จาก เมื่อสังกะลีน้อย...เริ่มเข้าสู่โหมด Home school
ความเห็น (3)
ชอบครับอาจารย์...ดูน้อง ๆ มีสมาธิและตั้งใจกันมากนะครับ
แม้เรียนกันคนละวิชา...แต่ทุกคนมีความสุขในการเรียนค่ะ
ยิ่งโดยเฉพาะตอนเรียนภาษาอังกฤษ เราเล่นบทบาทสมมติ (Role Play) กันด้วยค่ะ
หลังทานมื้อเย็น...เด็กชายบอยและแม่กะปุ๋มช่วยกันออกแบบตารางการใช้ชีวิตในวัด ว่าช่วงเวลาไหนจะทำอะไรบ้าง (ข้อวัตรปฏิบัติ) ... สักพักเด็กชายณุ ก็มาร่วมให้กำลังใจ
