บันทึกการศึกษา KM : ทำไม่ต้อง มีการจัดการความรู้

        ตอนนี้ผมสนใจเกี่ยวกับการจัดการความรู้ หรือที่เรียกกันว่า Khowledge Managment เลยเริ่มหาอ่านไปเรื่อยๆ ปัญหาแรกที่สงสัยก็คือ ทำไม่ต้องมีการจัดการความรู้ มันอาจจะมีสาเหตุหรือเหตุผลอื่นหลายอย่างที่เกี่ยวข้อง แต่เรื่องหนึ่งที่อ่านแล้วเข้าใจและเห็นความสำคัญของการที่ต้องมีการจัดการกับความรู้ คือ เมื่อมองถึงวิวัฒนาการด้านการผลิต เราสามารถที่จะแบ่งยุคต่างๆ ของเราได้เป็น 3 ยุคด้วยกัน  ยุคแรกคือยุค สังคมเกษตรกรรม เป็นยุคแห่งการทำการเกษตรแบบดั่งเดิม อาศัยแรงงานคน สัตว์ ที่ดิน ดังนั้นยุคดังกล่าวจึงเป็นยุคแห่งการจับจองที่ดิน บริวาร   ยุคต่อมาเป็นยุคแห่งสังคมอุตสาหกรรม การผลิตจะพึงพาเครื่องจักร เครื่องมือที่ทันสมัย เพื่อเพิ่มกำลังการผลิต ซึ่งจำเป็นต้องใช้งานลงทุนเป็นจำนวนมาก เรียกได้ว่าเป็นยุคของนายทุน  ยุคต่อมาปัจจุบันถือเป็นยุคที่สาม เราอาจจะคุ้นกับคำพูดที่ว่า เป็นยุคแห่งข้อมูลข่าวสาร เนื่องจากยุคนี้จะเน้นการคิดคนหาความคิดใหม่ๆ และประมวลผลข้อมุลข่าวสารในกระบวนการผลิต จึงทำให้ความรู้ เป็นสิ่งมีค่าในการดำเนินองค์กรต่างๆ ทำให้ยุคนี้ เป็นยุคแห่งทุนทรัพย์ทางปัญญา และสิ่งนี้เองเป็นเหตุผลที่ต้องมีการจัดการความรู้

[นาย ศิริพงษ์ สิมสีดา]

ผมคิดว่า ความรู้มันมีชีวิตครับ ก็เหมือนกับสิ่งมีชีวิตทั่วๆไป ถ้าอยู่คนเดียว ก็จะเงียบเหงา นิ่ง คิดมาก จนตายไปเฉยๆ ความรู้ก็ตายไป แต่ถ้าคน หรือความรู้ได้มาพบปะสังสรร แลกเปลี่ยนความคิด วิธีการ ความสามารถ ของแต่ละคน แต่ละความรู้ ก็จะเกิดกิจกรรม เกิดนวัตกรรมมากมาย สามารถพัฒนาทั้งตัวเองและคนอื่นไปพร้อมๆกัน ครับ

[ผมหลงเข้ามาครับ]

ส่วนตัวผมคิดว่าสาเหตุที่ต้องมีการจัดการความรู้

ก็เพราะว่าปัจจุบันมนุษย์ใช้ชีวิตโดยให้ความสำคัญกับเหตุผล(สมอง)มากกว่าใช้ความรัก(หัวใจ)

ปัญหาจึงเกิดขึ้นเพราะองค์ความรู้ต่างๆเกิดขึ้นมากมาย....แต่เราไม่รู้ว่าสิ่งไหนจริงสิ่งไหนปลอม  เราจึงสร้างกระบวนการคัดกรองจัดระเบียบที่เรียกว่าการจัดการความรู้ขึ้นมา

ในอดีตมนุษย์ใช้ชีวิตด้วยสัญชาติญาณและกำลัง ผู้เข็มแข็งเป็นใหญ่ ปัจจุบันใช้ความรู้และความเห็นแก่ตัวคนฉลาดเอาเปรียบคนโง่