จริงหรือ?...ที่คุณบอกว่าไม่มีเวลา...มาลองอ่านดูกันมั้ย
“ไม่มีเวลาจริงหรือ”
ชีวิตคนเราเมื่อพิจรณาให้ดีแล้ว มันสั้นนักมีเกิดและดับเป็นธรรมดาโลก แต่ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ มนุษย์ผู้มีปัญญาจึงควรที่จะ
ดำรงชีวิตอย่างชาญฉลาด พระพุทธเจ้าเคยอบรมสั่งสอนมนุษย์ไว้ว่าทรัพย์สินที่พึงได้จากการประกอบกิจการงานต่างๆนั้นควรแบ่งออกเป็น4 กองเท่าๆกัน
กองแรก เก็บสะสมไว้ใช้ยามขัดสน
กองสอง ใช้จ่ายเพื่อทดแทนผู้มีพระคุณ
กองสาม ใช้เพื่อความสุขส่วนตัว
กองสี่ ใช้เพื่อสร้างสรรค์ความดีงามให้แก่สังคม
มนุษย์ทุกคนไม่ยอมแบ่งเวลามาดูบุคคลที่รัก และตนเองเลยทุ่มเทกับงานทั้งหมด การคิดเช่นนี้เป็นสิ่งที่โง่เขลาเป็นที่สุด ทุกคนมีเวลาวันละ 24 ชั่วโมงเท่าๆกัน ถ้าอยากจะเป็นมนุษย์ที่ชาญฉลาด ควรจะแบ่งปันเวลาให้เสมือนหนึ่งการแบ่งปัน “กองเงิน”
ไม่ต้องแบ่งเท่าๆกันก็ได้แต่แบ่งให้เหมาะสมเท่านั้นคือ...........
8 ชั่วโมง สำหรับการทำงาน เพื่อก้าวหน้ามั่นคงในชีวิต
8 ชั่วโมง สำหรับการพักผ่อน เก็บเรี่ยวแรงไว้ต่อสู้กับอุปสรรคต่างๆ
5 ชั่วโมง สำหรับการเดินทาง เพื่อประกอบกิจการต่างๆ
2 ชั่วโมง สำหรับโลกส่วนตัวของตนเอง
59 นาที สำหรับดูแลรักความสะอาดของที่อยู่อาศัยและช่วยเหลือสังคม
และ1 นาที ของคุณมองให้คนที่รักและห่วงใยคุณเพราะ 1 นาทีนี้มีค่ามากเกินคณานับได้ในความรู้สึกของเขาคนนั้น จงอย่ากล่าวว่า “ไม่มีเวลา” มนุษย์ผู้ชาญฉลาดและประสบความสำเร็จในชีวิตจึงไม่ใช่ผู้ที่เก่งแต่การทำงานอย่างเดียว
ต้องเป็นที่รู้จักแบ่งสัดส่วนเวลาวันละ 24 ชั่วโมง ของตนเองได้อย่างลงตัว วันละ 24 ชั่วโมงของตนเองที่มีไว้สำหรับการทำงาน
นี่แหละคือมนุษย์ผู้ชาญฉลาดที่รู้จัก “ใช้เวลา”และวันนี้คุณจะอ้างเหตุผลว่า “ไม่มีเวลา” อีกหรือ……
เมื่อมีความผิดพลาดเกิดขึ้น
อย่ามัวคิดว่าใครเป็นคนทำ
แต่จงคิดจะแก้ไขได้อย่างไร
ที่มา : นวพันธ์ปิยวรรณ และ สุปราณี วัชระมงคล
ผู้ย่อ : นางกัลยา สุขกระจ่าง
ความเห็น (1)
เป็นข้อความที่น่าอ่านมาก ทำให้การแบ่งเวลาของเราดีขึ้น