ประชาชาติจีน : บันทึกการเดินทางบนเส้นทางสายไหม๑

ไม่ดูก็ไม่เห็น

นานแล้วที่ไม่ได้จรดมือลงพิมพ์Blogใน Gotoknow วันนี้มีเรื่องดีๆมาแบ่งปัน เป็นประสบการณ์และความคิดของผมเองจากการเดินทางไปเที่ยวเป็นเพื่อนกับคุณพ่อบนเส้นทางสายไหมในเขตประเทศจีนระหว่างวันที่ ๑๙ -๒๖ เมษายน ๒๕๕๕

แปดวันในการเดินทางครั้งนี้ ได้สิ่งดีๆมาแบ่งปัน ผมออกเดินทางจากกรุงเทพในวันที่ ๑๙เมษายน ๒๕๕๕ ในตอนเช้าเวลาประมาณ สิบนาฬิกา และไปถึง กวางโจวเวลาที่เที่ยงกว่าๆ เพื่อที่จะต่อเครื่องในเวลา ๑๕.๒๐ นาฬิกาไปยังอุรุมอุฉี (ในสำเนียงจีนแมนดารินหรือUrumqi ในภาษาอังกฤษ)

แว็บแรกที่เห็นสนามบินกวางเจา(ในภาษากวางตุ้ง(แต้จิ๋ว) หรือกวางโจวในสำเนียงแมนดาริน) รู้สึกขึ้นมาอย่างเดียวว่า ว่าว!!!!!!!!!!!!!!! ที่รู้สึกประหลาดใจเพราะไม่คิดว่ามันจะใหญ่ขนาดนั้น และมีห้างร้านเยอะมากพอๆกับศูนย์การค้า และ เมื่อเทียบกับสนามบินสุวรรณภูมิ ที่คนไทยมักจะถูกบอกว่าใหญ่ที่สุดใหม่มี่สุด ทันสมัยที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เห็นแวบแรกก็รู้เลยว่าจีนทิ้งไทยไปไม่เห็นฝุ่นแล้ว

แวบที่สองผมได้มีโอกาสแวะมาทานอาหารเพื่อรอต่อเครื่องไปยังอุรุมฉี อาหารมื้อนี้ทางบริษัทนำเที่ยวจัดให้เป็นพิเศษ โดยพามาทานอาหารที่สนามบินภายในประเทศของกวางโจวร้านชื่อร้าน "กังฟู" อาหารนั้นเป็นอาหารชุด ประกอบด้วย
-ข้าว ๑ ชาม(ประมาณว่าสำหรับคนกินน้อยๆ สองคนกินอิ่ม)

-ซุปไก่ดำตุ้นเก๋ากี้ ๑ โถ

- กระดูกหมูผักซีอิ๊วจานกลาง ๑ จาน

-ผัดผัก ๑จานล็ก และ

-ท้ายสุดมีผักดองสี่ห้าชิ้นใส่ถ้วยซีอิ๊ว มาให้ด้วย

 สนนราคาอยู่ที่ ๑๖หยวน(ประมาณ แปดสิบบาท)  อิ่มนี้อร่อยคุ้มค่าและทำให้เกิดความรู้สึกอีกสองอย่าง คือ

 ๑.ชาวจีน มีวัฒนธรรมแข็งมากและปรับตัวได้ดีไม่ถูกวัฒนธรรมต่างชาติกลืน ถ้าเป็นที่ไทยคงเห็นภาพฟาสต์ฟูดตะวันตก และภัตตราคารอาหารจีนกับญี่ปุ่นแทน ที่ผมชอบมากคือ การนำอาหารจีนมาจัดเป็นชุดย่อมๆ แล้วขายเป็นฟาสฟูด(อาหารจานด่วน) บังเอิญว่าอารามหิวจัดผมจึงไม่ได้ถ่ายรูปมาฝาก (จัดหนักจนหมดจานแล้วจึงคิดได้ แต่.......... สายเสียแล้ว๕๕๕๕๕)
ผมคิดว่าน่าจะมีอาหารฟาสฟูดแบบไทยราคาย่อมเยาขายที่สนามบินสุวรรณภูมิบ้างนะ

๒. ที่รู้สึกอีกประการหนึ่งคือ ราคาประมาณนี้สนามบินในเมืองไทย คงได้แค่ไก่ชิ้นหนึ่ง เพราะล่าสุดพาเพื่อนไปทานข้าวหน้าเป็ดที่สนามบินสุวรรณภูมิ จานละ ๒๑๐ บาท ไม่รวมน้ำดื่ม ได้น้อยมากและไม่อร่อยด้วย    
พวกเราชาวคณะปิดท้ายมื้อนี้ด้วยชาเขียวขวดละประมาณ ๓ หยวน หรือ ๑๕ บาท ขนาดขวดพอๆ กับโออิชิ และอิชิตันนั่นแหละ ย้อนกลับมาดูบ้านเราแล้วเศร้าใจทำไมคุณภาพชีวิต คนไทยแย่ขนาดนี้  ร้านอาหารในสนามบินมีแต่แพงๆ แถมไม่มีที่ให้ดูเครื่องบินแล่นขึ้นด้วย..............

หลังมื้ออาหารเราเดินมาเช็คอินสายการบินภายในประเทศ และเข้ามานั่งพัก ณ ที่รอผู้โดยสารขาออกภายในประเทศ และก็อย่างที่ทราบกันสายการบินจีนดีเลย์ ๕๕๕ (อันนนี้ไทยคงพอพูดได้บ้างว่า สายการบินไทยตรงเวลา แต่บางคนก็ชอบล้อว่า TG คือ Tomorrow Go)

มีต่อ