จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อผู้ช่วยพยาบาลกับผู้ป่วยเข้าใจ "ไข่"คนละความหมาย

ณ ตึกผู้ป่วยในชาย  วุฒิพงศ์  หนุ่มเมืองกรุง ซึ่งหลงไหลสาวพิมาย  จึงมาเที่ยวบ้านสาว แต่บังเอิญเป็นไข้เลือดออกจึงเข้ารับการรักษาที่ รพ.

        จากการเคยมาอีสานครั้งแรก  ก็ทำให้วุฒิพงศ์ ไม่เข้าใจความหมายของภาษาอีสานบางคำ  และคำที่ไม่เข้าใจแล้วทำให้ วุฒิพงศ์ สงสัยเป็นอย่างยิ่งคือ คำว่า"ไข่" เนื่องจากโรงพยาบาลมีผู้ป่วยนอรักษาตัวจำนวนมากจึงไม่มีห้องพิเศษสำหรับวุฒิพงศ์  จึงต้องนอนห้องรวม  ซึ่งสาวเจ้าก็ลาบากที่จะเฝ้าจึงให้วุฒิพงษ์ อยู่กับพยาบาล  วุฒิพงศ์เข้ามารักษาตัวที่ รพ.ประมาณ ตี 1 เมื่อเวลาประมาณ ตี 4 ซึ่งเป็นเวลาวัดไข้ของพยาบาล

       ผู้ที่ทำหน้าที่วัดไข้ในครั้งนี้ก็เป็นผู้ช่วยฯ อาวุโส  แกมักจะไม่ถนัดพูดภาษากลาง  จึงพูดภาษาพิมายเป็นหลัก  เมื่อถึงเวลาวัดไข้  แกก็เข็ญรถเข็ญที่ใช่ใส่ปรอท และเครื่องวัดความดันโลหิต  เข้าไป ในโซนที่ผู้ป่วยนอน  แล้วแกก็ตะโกนพูดเสียงดังว่า

        " เอ้า..ได้เวลาวัดไข่แล้วเด้อ  ใครยังไม่ตื่นก็ตื่นก่อนนะ"(ภาษาพิมายจะออกเสียงไข้ ว่าไข่ )

     วุฒิพงศ์ตกใจอย่างแรง คิดในใจ เฮ้ยอยู่ รพ.เขาต้องวัดไข่ด้วยเหรอว่ะ  คนเต็มไปหมดจะวัดไข่ได้ยังไงอาย  จึงลุกลงจากเตียง 

    เมื่อผู้ช่วยฯเห็น ก็ถามเป็นภาษาพิมายอีกว่า  " เอ้า จิไปไหน เล๋า ให้วัดไข่ก่อนมา " (ภาษาพิมายแปลว่า จะไปไหนมาวัดไข้ก่อน )

   วุฒิพงศ์อ้ำๆอึ้งๆ  "ขอวัดเองได้มั๊ย"

   ผู้ช่วยบอก  "ไม่ได้ เดี๋ยวจิวัดไม่มิถูก"(ภาษาพิมาย  แปลว่าเดี๋ยวจะวัดผิด )

   วุฒิพงศ์บอก "คือผมอายน่ะครับ  เอาเป็นว่าคุณพี่ประมาณเอาไข่ผม 2 ข้าง เท่ากันข้างละประมาณลูกมะกรูด O.K มั๊ยครับ  คงไม่ต้องวัดนะครับผมอาย "

   ผู้ช่วยฯ : ?????????

   พยาบาล :  ฮา   ฮา   ฮา  วัดไข่ หรือ วัดไข้

[คนถางทาง]

ดีนะที่ไม่ถกขากางเกงรอ :-)