ความจริงของชีวิต
ความจริงของชีวิต
โบราณอีสานกล่าวเกี่ยวกับอายุคน ว่า สิบปีอาบน้ำบ่อหนาว ซาวปีเว้าสาวบ่อหน่าย สามสิบปีนอนหงายมือก้ายหน้าผาก สี่สิบปีไปไฮ่มาทอดขา ห้าสิบปีไปนามาคางฮุ่ย หกปีเป่าขุ่ยบ่อดัง เจ็ดสิบปีตีระฆังบ่อม้วน แปดสิบปีหนักหนวกมาหู เก้าสิบปีลูกหลานดูฮ้องไห้ หนึ่งร้อยปีเฒ่าก็ตายบ่อเฒ่าก็ตาย
คำกล่าวนี้ แสดงให้เห็นว่า ไม่ให้ประมาทในการดำเนินชีวิต พึงสำเหนียกเสมอว่า สังขาร ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ อนัตตา
วันนี้ที่ ๗ เมษายน ๒๕๕๕ เวลา ๑๔.๓๐ น. ข้าพเจ้าได้ไปร่วมงานพระราชทานเพลิงศพ ของอตีดประมงจังหวัดหนองคาย ได้เห็นพิธีการ แต่ก็เสียใจกับการเสียชีวิตของท่าน ๆ เป็นคนเข้าวัดปฏิบัติธรรมเสมอ อย่างไรก็ตามด้วย พระมหากรุณาธิคุณ พระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว ฯ ทรงพระราชทานไฟมาเพื่อ ประชุมเพลิง ก็ถือได้ว่าเป็นเกียรติเป็นศักดิ์ศรีแก่วงศ์ตระกูล เหมาะสมแล้ว
ได้ฟังธรรมเทศนา จับใจความ ได้ว่า ชีวิตของคน ทุกคนต้องมีอารมณ์ รัก เกลียด พอใจ ไม่พอใจ อารมณ์เป็นสิ่งที่สร้างโลก ถ้าไม่มีอารมณ์แล้ว สัตว์โลกก็ไม่มี ทุกคนต้องมีความคิด คิดดี คิดเป็น ความคิดจะควบคุมอารมณ์ เมื่อโกรธ ถ้าคิดก่อน จะคลายโกรธได้ ทุกคนต้องมีความรู้สึก ความรู้สึกตัวเสมอ จะทำให้ไม่ประมาท ถือได้เป็นการปฏิบัติเบื้องต้นได้อย่างวิเศษแท้
อารมณ์ ความคิด ความรู้สึกตัว จะทำให้ไม่วิปราศ ไปจากความเป็นคน เมื่อรู้สึกตน จะควบคุมความคิด เมื่อมีความคิดจะควบคุมอารมณ์ เมื่อควบคุมอารมณ์ได้ การบรรลุธรรมเบื้องต้น แท้ (ความเห็น)
ความเห็น (1)
นมัสการหลวงตาครับ
คนเหนือเปิ้นว่า
"สิบปีอาบน้ำบ่หนาว
ซาวปีแอ่วสาวบ่ก้าย
สามสิบปีบ่หน่ายสงสาร
สี่สิบปียะก๋านเหมือนฟ้าผ่า
ห้าสิบปีสาวน้อยด่าบ่เจ็บใจ
หกสิบปีไอเหมือนฟานโขก
เจ็ดสิบปี็๋มะโฮกเต็มตัว
แปดสิบปีไขหัวเหมือนไห้
เก้าสิบปีบ่ดีใจ้จักอย่าง
ร้อยปีไข้ก็ตายบ่ไข้ก็ตาย
สาธุครับ