โอกาสอุปฐากพระภิกษุสงฆ์อาพาธ
ครั้งแรกที่ได้เข้าไปช่วยเหลืองานฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดที่วัดป่าหนองไคร้ สิ่งหนึ่งที่จำได้ขึ้นใจคือ คำสอน ในเรื่อง "โอกาส"...
"ให้โอกาสเขา ... เขาคือ อนาคตของชาติ"...
ไม่ว่าจะเหน็ดเหนื่อยหรือท้อเพียงใด แต่ข้าพเจ้าก็ไม่เคยที่จะหยุดหรือละทิ้งโอกาสนั้น ย่างเข้าสามปีเต็มที่ทำงานรับใช้พุทธศาสนา มีหลายสิ่งหลายอย่างได้เกิดการเรียนรู้ และเกิดการเปลี่ยนแปลงภายในใจตนเอง
อีกหนึ่งโอกาสที่ได้รับ คือ การอุปฐากการเจ็บป่วยของพระภิกษุสงฆ์ จนเมื่อหลวงปู่ได้มีดำริก่อตั้งกองทุนสงฆ์อาพาธขึ้น และข้าพเจ้าก็ได้รับโอกาสทำงานรับใช้
หน้าที่ที่ข้าพเจ้าทำ ไม่ได้ใช่ว่าจะเข้าไปใกล้ชิดพระภิกษุท่านจนเสื่อมเสียความงาม แต่ทำหน้าที่คอยประสานเอื้ออำนวยให้ท่านได้รับการดูแลรักษา และความสะดวกคล่องตัว
เมื่อวานก็ได้รับ...โอกาสอีกครั้ง
เมื่อครูบาอาร์มโทรตามว่า "หลวงปู่ให้มาพบที่กุฏิท่าน" ...
ข้าพเจ้าไม่รีรอเลย รีบบึ่งรถออกจากร้านค้าที่กำลังซื้อของทำกับข้าว สิบกว่านาทีจากตัวเมืองมาสู่วัด เห็นพระภิกษุรูปหนึ่งมากราบขอโอกาสหลังจากออกจากโรงพยาบาล ...
ความมีเมตตาจากองค์หลวงปู่ ท่านมอบหมายให้ข้าพเจ้าเป็นธุระช่วยดูแล เกี่ยวกับการเจ็บป่วยของพระภิกษุท่านนี้ พร้อมทั้งเอ่ยถึงคุณหมอเอกลักษณ์ ซึ่งเป็นจิตแพทย์ที่จะเป็นอีกหนึ่งเรี่ยวแรงในการอนุเคราะห์...อุปฐากอาการเจ็บป่วยของพระภิกษุ...
เป็นวาสนา...ที่ครั้งหนึ่งของการเกิดมามีชีวิตได้รับเมตตาจากองค์หลวงปู่
การสั่งสมบารมีให้เต็ม หนุนนำอินทรีย์อันกอรปด้วย "ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และปัญญา" นั้นคือ หน้าที่ของผู้เกิดมาพึงได้พากเพียรต่อตนเอง ซึ่งบนเส้นทางแห่งการพากเพียรนั้นไม่ได้ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินความสามารถแห่งความเป็นมนุษย์ที่จะทำได้ ... อาศัยความอดทนอดกลั้นอย่างมาก ต่อกรกับอุปสรรคและสิ่งอันเป็นขวากหนามทั้งสิ้นให้ได้
บุญคุณและความกตัญญูที่ข้าพเจ้าพึงระลึกอยู่เสมอทุกขณะจิต ก็เป็นอีกหน้าที่หนึ่ง...ที่ข้าพเจ้าตระหนักอยู่ตลอดเวลา
"การอุปฐากพระภิกษุสงฆ์อาพาธ...เปรียบดั่งอุปฐากพระตถาคตเจ้า"...คือ ประโยคอันคุ้นชินได้ยินอยู่เสมอจากร่องรอยทางพุทธศาสนา
เกิด แก่ เจ็บ ตาย...
เป็นเรื่องธรรมดา แต่ในความธรรมดานั้นต่างมีความหมายอันเป็นนัยแห่งการเรียนรู้อันเต็มเปี่ยม ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมี "สติและปัญญา" ใช้โอกาสที่ปรากฏขึ้นนั้นเรียนรู้หรือเปล่า...
นี่คือ ความเต็มอิ่มอีกครั้งของชีวิต
...
๑๗ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๕
ความเห็น (6)
ขออนุโมทนาค่ะ ถือเป็นโอกาสที่ดีจริงๆที่ได้ทำสิ่งนี้ อิ่มใจและปิติสุขค่ะ
เข้ามาติดตามเดินทางบุญด้วยขอรับ จะกล่าวสิ่งใดก็คงมิก้าวถึง นอกจากขอกล่าวว่า เป็นมงคลต่อผู้เดินทางร่วมบุญไปด้วย ขอรับ...
SIRIN&Moowan
อนุโมทนาค่ะ ขอบพระคุณพี่ปุ๋มอย่างยิ่ง ที่คอยมอบโอกาสอันประเสริฐนี้ให้ครอบครัวเรา
เรียน อาจารย์ที่เคารพครับ
นับเป็นบุญกุศลยิ่งใหญ่ที่อาจารย์ได้อุปฐากหลวงปู่ยามอาพาธ
เพราะเป็นสิ่งที่ยากมากกับการต่อสู่กิเสลในใจของเราเอง รวมถึงความขี้เกียจ
(เพราะผมเช่นกัน ที่ทำงานบริการ ที่ส่วนใหญ่ตั้งรับผู้มารับบริการ)
และยิ่งมีความเป็นเพศมาเกี่ยวข้อง
แต่ด้วยความเมตตา และความไว้วางใจที่หลวงปู่มอบกุศลใหญ่หลวงให้อาจารย์
ผมมองเห็นความสุขยามที่อาจารย์ปฏิบัติดูแลหลวงปู่
คือ เส้นทาง...ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และปัญญา จริง ๆ ครับ
เป็นเส้นทางเตาะแตะในการก้าวเดินของผม
โดยเฉพาะตั้งแต่เดือนที่ผ่านมา บททดสอบของผม คือ "ความโกรธ"
แสนยากและสาหัส แต่ต้องเรียนรู้ครับ
(ผมอาจมีถ้อยคำที่ไม่เหมาะสมและไม่ถูกต้องบ้าง ขออภัยอาจารย์นะครับ)
เป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะค่ะ ผู้ซึ่งเป็นดั่งกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ
- ดีใจค่ะที่คุณเนิ่มเข้ามาร่วมแบ่งปัน
- ครอบครัวหมอปึ่งบุญถึงพร้อมค่ะ
- บนเส้นทางแห่งการขัดใจเรานั้นต้องอาศัยความเพียรอย่างยิ่งค่ะคุณอดิเรก