1. สรรพสิ่งในโลกนี้ล้วนแล้วเป็นไปตามปัจจัย ไม่ได้เป็นไปตามที่บนบานศาลกล่าว หากดลกนี้ มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ช่วยให้คนสมปราถนาถ้าเป็นเช่นนั้นจริง โลกนี้จะเหลือใครบ้างที่ผิดหวัง
2. หลักของความจริงสากลมีอยู่ว่า...ทุกสิ่งทุกอย่าง ไหลไปสู่ความเปลี่ยนแปลงทางพระเรียก อนิจจัง ถ้าเราไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง...ซึ่งถือว่าเป็นกฎธรรมชาติ เราถึงเป็นทุกข์
3. คนที่ทุกข์ เพราะทำงานแล้วเจ้านายไม่เห็นคุณค่า ต้องนึกถึงความไม่เที่ยงวันที่เขาไม่เห็นคุณค่า..แต่พรุ่งนี้อาจไม่ใช่ส่วนคนที่ได้รับคำชมเชย จำไว้ว่ามันไม่เที่ยง คนที่ชมเรา วันนี้ อาจเป็นคนเดียวกับคนที่ตำหนิเรา วันหน้า
4. มนุษย์เกิดมาในโลกอย่างมีความหมาย ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่าหรือเกิดมาเพื่อจะถูกลืม ยกเว้นคนที่พยายามจะทำให้คนอื่นลืมตนเอง ไม้ทุกต้น หญ้าทุกชนิด ก็เช่นเดียวกับน๊อตทุกตัวที่ถูกผลิตมาเพื่อเหมาะสมกับภารกิจอย่างใดอย่างหนึ่ง ณ เวาลาใดเวลาหนึ่งเสมอ
5. ขอเพียงมนุย์ไม่ดูถูกตัวเอง ตระหนักรู้ถึงศักยภาพพิเศษที่ซุกซ่อนอยู่ในตนแล้วเพียรเจียระในชีวิตให้แวววาวพราวพรายด้วยการศึกษาเรียนรู้ ซึมซับเก็บรับบทเรียนจากการงานและการใช้ชีวิตอย่างสุขุมก็ย่อมจะมีชีวิตที่คุ้มค่า สงบ ร่มเย็น และเป็นสุขได้โดยไม่ยากเย็น
ไม่มีความเห็น