เดือนกุมภาพันธ์
ครบรอบหนึ่งปี...สำหรับเดือนกุมภาพันธ์
เมื่อปีที่แล้วประทับใจในชีวิตการทำงานของตนเองในช่วงเดือนนี้อย่างมาก เรียกว่าทำงานอย่างมาราธอน พอมาปีนี้ในเดือนกุมภาพันธ์ ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากปีที่แล้วเลย
การเดินทาง ตารางบรรยายแน่นเอี๊ยด ... เป็นการทำงานรับใช้ผู้คน ด้วยการใช้ต้นทุนที่ตนเองมีคือ ความรู้และการศึกษาที่ได้ร่ำเรียนมาบวกกับหัวใจที่มีอย่างเต็มเปี่ยม
ความเหนื่อย ความเมื่อย คือ ความทุกข์ในตนเอง แต่เก็บเอาไว้
นึกถึงความทุกข์ของผู้อื่นนั้นยิ่งใหญ่กว่า ... หากว่าเขาได้เรียนรู้ R2R แบบความทุกข์จะทำให้เกิดเป็นความคิดที่เป็นมิจฉาทิฐิจนไม่อยากให้ทำ R2R เลยก็ได้ แต่..ถ้าหากว่าได้เริ่มต้นเรียนรู้ R2R อย่างมีความสุข ก็จะเกิดเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตการทำงานของเขา
ข้าพเจ้าเชื่อในตนเองว่า...ข้าพเจ้ามีทัศนะที่งดงามอันเปี่ยมสุขด้วยการทำ R2R
ข้าพเจ้าจึงได้อาสากับตนเองที่จะสละตนเองร่วมขับเคลื่อนในครั้งนี้
ความทุกข์ของตนเองเก็บไว้ ความทุกข์ของผู้อื่นนั้นยิ่งใหญ่
หนึ่งเดือนแห่งการปฏิบัติบูชา...ผ่านวิถีการงาน และ คุยกับตนเอง (๔/๕๔) วิถีชีวิตที่เต็มเปี่ยม คือ บันทึกที่เขียนเมื่อปีที่แล้ว
และ ชีวิตหลังการบวช และชีวิต วิถีทาง และการเป็นอยู่ คือความสืบเนื่อง
- 31 มค. - 3 กพ เดินทางไปภูเก็ต-พังงา ติดตามหลวงปู่ไปส่งผู้อำนวยการ นพ.อดิเกียรติ เอี่ยมวรนิรันดร์
- 6 กพ - 9 กพ ขับเคลื่อน R2R ณ ศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก ม.มหิดล
- 10 กพ R2R เครือข่ายเหล่าเสือโกรก จ.อุบลราชธานี
- 14-15 กพ R2R Facilitator หลักสูตรสำหรับเครือข่าย สสจ.หนองคาย
- 16-17 กพ R2R รพร.ท่าบ่อ จ.หนองคาย
- 21-22 กพ R2R รุ่น 1 เครือข่าย สสจ.หนองคาย
- 23-24 กพ R2R รุ่น 2 เครือข่าย สสจ.หนองคาย
- คือ การเดินทาง
ความงามที่ขุดค้นออกมาเพื่อสัมผัสความงามภายนอกและได้ฟื้นฟูตนเองอีกครั้งจากการกรำงาน อันเป็นอีกหนึ่งบททดสอบของชีวิตที่มีลมหายใจอยู่
วันนี้...
ช่วงบ่ายๆ... นั่งพักบนเก้าอี้สบายๆ ในห้องทำงาน
มีอาการเวียนศรีษะขึ้นมาเตือน ซึ่งเป็นมาหลายวันแล้ว
แต่...เมื่อตอนเย็นได้ออกไปสูดอากาศอันปลอดโปร่ง แถวริมหนองไคร้ มองดูปลาที่แวกว่ายเมื่อได้รับการปล่อยเป็นอิสระภาพ... ความสดชื่นก็ฟื้นเข้ามาสู่ร่างกายนี้อีกครั้ง
ข้าพเจ้ามักเรียกตนเองว่า นี่คือ อาการลมเกิน...
และเมื่อตรวจสอบพลังชีวิตตนเอง ยังเต็มที่อยู่ในช่วง ๘๐ ถึง ๙๐% ไม่เต็มร้อย อาจเป็นเพราะว่าทานเนื้อสัตว์มากไปหน่อยร่างกายขับ toxin ออกได้ไม่ดีเท่าที่ควร
แต่ได้นอนพักเต็มที่ ...ภาวนาเต็มที่ เมื่อจิตเป็นสมาธิ เซลล์ทุกเซลล์ก็ได้รับการเยียวยา
...
๒๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕
ความเห็น (2)
ภาพถ่ายของอาจารย์ยังยิ้มและสู้ไหว
เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับ
นำมาฝากค่ะ...
