ในคราวที่เหตุการณ์ปกติหลายคนอาจจะอ้างว้าง ไม่มีที่พึ่งไม่มีใครดูแล บางคนรู้สึกว่าตัวเองด้อยคุณค่า บางคนเป็นคนรวย บางคนเป็นคนจน บางคนถูกสังคมทำร้ายความรู้สึก บางคนหมดคุณค่าในชีีวิตตัวเอง แต่เวลานี้ เวลาเกิดภัยภิบัติ ทางธรรมชาตินั้นเราไม่ได้พบแต่ความเรื่องเลวร้าย เสมอไป เรายังได้พบกับมิตรภาพ ความเอื้ออาทร ที่ก่อนนั้นเราอาจไม่เคยคิดว่าเราเคยมีหรือเปล่า วิกฤติทำให้เรารู้ว่า " คนเรานั้น ความสำคัญของชีวิตอาจไม่เท่ากัน บางคนเป็นนายกรัฐมนตรี บางคนเป็นคนรวย บางคนเป็นคนจน บางคนเป็นขอทาน ไร้ที่อยู่อาศัย บางคนเป็นคนเลว ถูกจำคุก บางคนเป็นคนบริสุทธิ์ บางคนมียศสูงศักดิ์ จนมิอาจเอื้อม แต่รู้มั๊ย คุณค่าของชีวิตเท่ากันทุกคน ในยามนี้ไม่มีใครบอกว่าให้คนจนตายก่อน คนรวยตายทีหลัง คนเลวตายก่อน คนดีตายทีหลัง แต่ทุกคนเท่าเทียม ใครคนนั้นมีสิทธิ์ตายเท่ากัน ใครคนนั้นมีสิทธิ์เดือดร้อนเท่ากัน ใครคนนั้นได้รับการช่วยเหลือและดูแลเท่าเทียมกัน" ฉะนั้นแล้วเวลาที่เราจะปฏิบัติต่อใคร ให้นึกเสมอว่า "ความสำคัญของชีวิตคนเราอาจไม่เท่ากัน แต่คุณค่าของชีวิตเท่ากันทุกคน"
ไม่มีความเห็น