ชีวิต วิถีทาง และการเป็นอยู่

หลังจากผ่านเรื่องราวการเรียนรู้การใช้ชีวิตของความเป็นนักบวชทั้งเครื่องแบบภายในและภายนอกผ่านไป มาถึงวันนี้ข้าพเจ้าก็ยังคงกลับออกมาโลดแล่นบนชีวิตการทำงานและการฝึกฝนตนเองในเรื่องการเสียสละ ...

ทุกรูปแบบที่นำมาซึ่งการได้เรียนรู้เรื่อง "การเสียสละ"

การเคลื่อนไหว การเคลื่อนที่ และการเรียนรู้ทางจิตใจภายใน หากถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง

ข้าพเจ้าก็ได้แต่บอกต่อตนเองว่า มีเรื่องราวในรายละเอียดที่ลึกซึ้งที่ทำให้ได้เกิดการเรียนรู้อย่างมากมาย ...

ความละเอียดลึกซึ้งดังกล่าวทำให้เราเข้าใจในวิถีแห่งความเป็นไปของธรรมชาติในหลายๆ สิ่ง ในหลายๆ เรื่องราว เมื่อเราเข้าใจเราก็ผ่าน หากเรายังไม่เข้าใจเราก็เรียนซ้ำๆ อยู่เช่นนั้น 

ในบางครั้งของชีวิต

เรียนรู้บางเรื่องปราศจากซึ่งปัญญาที่จะเข้าใจแต่ข้าพเจ้าก็มักจะอดทนไว้ก่อน เผชิญหน้าและยอมรับต่อความเป็นจริง จนเมื่อเกิดปัญญานั่นแหละ จิตใจนี้จึงได้อ่อนโยนลง ...

เมื่อจิตใจนี้อ่อนโยนลง ความนอบน้อมต่อความจริงที่ปรากฏขึ้นในชีวิตก็จะมีมากขึ้นตามลำดับ

...

๑๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๕

 

 

[♥อุ้มบุญ♥]

แอบชื่นชม วิถีทางแห่งธรรม ด้วยความเปรมปิติ อยู่เสมอ