จงทำบุญให้ทานด้วยมือตนเอง
ผู้ที่ยังไม่รู้โปรดอ่าน
สำหรับผู้รู้แล้วควรหมั่นทำสม่ำเสมอ
1
มีอยู่วันหนึ่งลูกยื่นเงินสองหมื่นบาทให้เรา
บอกว่าเป็นเงินโบนัส
พ่อช่วยไปทำบุญบริจาคที่วัด..ให้หน่อยเถอะ
ตอนนี้ผมไม่ว่างเลย งานในออฟฟิศก็ยุ่ง
2
เราปฏิเสธทันทีให้เหตุผลแก่ลูกว่า
ถ้าอยากสร้างบุญบารมีให้ตนเอง..ต้องไปทำด้วยมือตนเอง
หากฝากเงินให้พ่อไปบริจาคแทน บุญบารมีถูกแบ่งส่วนทันที
สมมติมีส่วน 10 พ่อได้ส่วนบุญ 7 ลูกได้แค่ 3 ทั้งๆ ที่เป็นเงินของลูก
แล้วเรายกตัวอย่างเรื่องจริงให้ฟัง
3
จากพระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกายมหาวรรค ชื่อ ปายาสิราชัญญสูตร
พระเจ้าปายาสิราชัญ แห่งเสตัพยนคร ในสมัยพุทธกาล
มีความเห็นว่าโลกหน้าและผลบุญบาปไม่มี
แต่พระองค์ก็ยังมีบุญอยู่ทำให้ความเห็นนี้เปลี่ยนไป
เพราะได้สนทนากับพระกุมารกัสสป
หลังจากได้โต้ตอบปัญหากันแล้ว
ทุกปัญหาที่พระองค์ตั้งขึ้นนั้น พระกุมารกัสสป
ได้ตอบชนิดพระองค์ไม่สามารถโต้แย้งได้เลย
ในที่สุดก็ต้องยอมจำนน แล้วทรงแสดงตนเป็นอุบาสก
4
ต่อจากนั้นพระเจ้าปายาสิจึงได้เริ่มตั้งโรงทาน 4 มุมเมือง
ถวายให้แก่สมณ พราหมณ์ คนกำพร้า คนเดินทางวณิพก
และยาจกทั้งหลายโดยไม่จำกัดชาติชั้นวรรณะ
แต่ว่าสิ่งของในโรงทานของพระองค์ มีแต่ของเลวๆ
ทำให้ อุตตรมาณพซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่
ทำหน้าที่จัดการให้ทานแทนพระเจ้าปายาสิ
ยังได้กล่าววาจาเยาะเย้ยด้วยประการต่างๆ
พระเจ้าปายาสิได้ทรงฟังอุตตรมาณพกล่าวแล้ว
จึงรับสั่งให้อุตตรมาณพจัดหาอาหารและผ้านุ่งห่ม
อย่างที่พระองค์เสวยหรือทรงแต่งพระองค์
เขาก็ได้จัดการตามพระราชประสงค์ทุกประการ
5
แต่พระเจ้าปายาสิก็ยังทรงถวายทานแบบไม่เคารพ
กล่าวคือไม่ทรงถวายด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เอง
กลับให้อุตตรมาณพทำหน้าที่ให้ทานแทน
บางครั้งก็ถวายทานแบบปราศจากความยำเกรง
กล่าวคือถวายทานคล้ายโยนทิ้งสิ่งของให้สัตว์
6
ต่อมาไม่นานพระองค์ถึงพิราลัย ก็ไปเกิดในวิมานอันว่างเปล่า
คือ ไม่มีอาหารและบริวารเลย อยู่ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราช
ซึ่งเป็นสวรรค์ชั้นต่ำที่สุดในบรรดาสวรรค์ 6 ชั้น
ส่วนอุตตรมาณพ ผู้ทำหน้าที่ในการถวายทานแทนพระเจ้าปายาสินั้น
ได้ถวายทานโดยความเคารพ ถวายด้วยมือของตนเอง
และถวายด้วยความยำเกรง
ทั้งๆ ที่ของที่ให้ทานก็เป็นของเจ้านาย
ครั้นตายแล้วได้เกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
มีอาหารทิพย์และบริวารมากมาย สูงกว่าวิมานของพระเจ้าปายาสิ
7
ครั้งหนึ่ง พระควัมปติเถระพุทธสาวกไปเที่ยวเมืองสวรรค์
พบปายาสิเทพบุตร เธอบอกพระควัมปติช่วยแจ้งข่าวแก่ชาวมนุษย์ว่า
ให้ทำทานด้วยความเคารพ ให้ทานด้วยสิ่งของที่เสมอกับเราใช้
ย่อมได้รับอานิสงส์ที่กว้างไกลขึ้น
8
เราขอให้พิจารณาตามที่ผู้รู้บอกไว้
การเกิดของบุญมีสามวาระคือ
เมื่อคิดจะทำ
เมื่อลงมือทำ
และเมื่อตามระลึกถึง
ชนะ เวชกุล
ไม่มีความเห็น