เมื่อความเหน็บหนาว แล้งแห้งมาเยือน
ต้นจำปาลาวก็สลัดใบทิ้งร่วงหล่น
ทิ้งไว้เพียงลำต้น กิ่งก้านที่ชูคอล้อเล่นโลก
จำปาลาวสลัดใบ
เผยให้เห็นแก่นแกนลำต้น
เหมือนจะบอกให้เรารู้ว่า
หากเราจักเติบโต
เราก็ต้องสลัดทิ้งตัวตนออกไป
เหลือไว้เพียงเนื้อแท้ของชีวิต
อย่ายึดหมายว่าใบนี้เป็นของฉัน
เมื่อถึงวันมันก็ต้องพรากจากไป
ปลิดปลิวร่วงหล่นใบ
ไม่มีอะไรเป็นของเราแท้จริง
มองลอดออกไปเห็นพระธาตุช้างค้ำสวยเด่นเป็นสง่า
เหลืองทองงามตา
งามด้วยไออุ่นแห่งธรรม
เพราะธรรมะนี้คือธรรมชาติ
หากจำปาลาวไม่สลัดใบร่วงหล่น
เราไม่อาจมองเห็นพระธาตุงดงามเช่นนี้
หากเราเข้าใจต้นจำปาลาว
เข้าใจชีวิต ละทิ้งตัวตนไปบ้าง
เราก็จะมองเห็นพระธาตุ
มองเห็นพระธรรม
ภาพต้นจำปาลาวและพระธาตุช้างค้ำวรวิหาร ณ มุมจากหน้าพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติน่าน
ไม่มีความเห็น