ภาษาถิ่นกับภาษาไทยมาตรฐาน

     ปริศนาคำทายของไทยเดิม

แรกเริ่มเดิมมีมาแต่ไหน

ไม่ปรากฎหลักฐานแน่ที่ใด

รู้แต่ว่าคนไทยสืบทอดมา

เล่นทาย- ถามกันทุกวัย -เพศ

เป็นเหตุให้ขบคิดปริศนา

ได้สนุกได้เพิ่มพูนเชาว์ปัญญา

ได้เห็นงามในภาษาคุณค่าไทย

 

ภาษาถิ่นสุรินทร์

ซะเดือยเว้ย  เดือมอีแนะ  แบะอีเนาะ  (กันเตรือย)

ภาษาไทยมาตรฐาน

อะไรเอ่ย  ต้นที่นี่ เก็บที่โน่น  (หญ้าเจ้าชู้)

ภาษาถิ่นสุรินทร์

ชนังมันกะเดา   กะเดา กรวบ

ภาษาไทยมาตรฐาน

 หม้อไม่ร้อน  แต่ฝาร้อน(ตรงกับสุภาษิตที่ว่า  หัวไม่ส่าย  แต่หางกระดิก)

 

[Tadsanee]

เขียนอีกค่ะ   อ่านสนุกค่ะ   ชอบอันสุดท้ายค่ะ (หม้อไม่ร้อน)