ชายชรากับลาโง่
ชายชรากับลาโง่
โดย : คุณครูเบญจมาศ อยู่เชื้อ
โรงเรียนศรีนคร อำเภอศรีนคร จังหวัดสุโขทัย
นานมาแล้ว มีชายชราคนหนึ่งเลี้ยงลาและลูกสุนัขไว้อย่างละตัว ลาถูกจัดให้อยู่ในคอกที่ดี และมีอาหารดี ๆ กิน แต่ชายชราก็ให้มันทำงานมากมายทุกวัน ส่วนลูกสุนัขอาศัยอยู่ในบ้านโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย ลูกสุนัขมักกระโดดขึ้นไปนั่งบนตักของชายชรา แล้วชอบใช้ลิ้นเลียหน้าของเขา ชายชราจะหัวเราะชอบใจ แล้วให้ขนมเค้กและนมกับลูกสุนัข เจ้าลายืนมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบ้านด้วยความริษยา มันเริ่มเปรียบเทียบตัวเองกับลูกสุนัข "ฉันต้องทำงานหนักในขณะที่เจ้านั่นเอาแต่เล่นสนุก" มันคิดในใจ "ถ้าฉันทำกับนายอย่างนั้นบ้าง นายก็คงจะชอบใจเช่นกัน" มันคิดต่อ
ดังนั้นในเช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่ชายชรากำลังกินอาหารเช้าอยู่เจ้าลาก็รีบเดินตรงเข้าไปในบ้าน มันวิ่งไปรอบ ๆ โต๊ะ แล้วพยายามตะกายเอาลิ้นเลียใบหน้าของชายชรา แต่เพราะลาตัวใหญ่กว่าลูกสุนัข มันจึงชนเหยือกน้ำและถ้วยบรรจุน้ำผึ้งตกลงมาแตก ชายชราโกรธมาก เขาจึงไปหยิบไม้เรียวอันโตมาตีเจ้าลาตัวนั้น เจ้าลาโง่วิ่งหนีด้วยความเจ็บปวด มันยังถูกชายชราลงโทษ โดยไม่ได้กินอาหารกับต้องยืนตากแดดตากฝนอยู่นอกคอกตลอดวัน "ข้าช่างเป็นลาที่โง่เขลาอะไรอย่างนี้ ต่อไปข้าจะไม่ทำเช่นนี้อีกจะได้ไม่ต้องถูกลงโทษแบบนี้" มันบอกกับตัวเอง
