คุยกับตนเองกับใบไม้กองโต
หลังเลิกงานขับรถกลับเข้าไปวัดตามปกติเสมือนการกลับบ้านอย่างไรอย่างนั้นแหละ ...สองข้างทางเป็นทุ่งนาที่ได้รับการเกี่ยวข้าวแล้วเรียบร้อย ลมวันนี้ค่อนข้างแรง อากาศดูเหมือนจะเริ่มเย็น
ข้าพเจ้าโทรบอกแม่เช่นเคย แม่ทักว่าวันนี้เข้าไปเร็ว...ก็เลยบอกท่านไปว่าออกจากที่ทำงานเร็ว อยากจะรีบเข้าไปกวาดใบไม้ ... เพราะตั้งแต่กลับมาจาก เยียวยาจิตใจผู้ประสบภัยน้ำท่วม กทม. สองสัปดาห์แล้วที่ไม่ได้เข้าไปดูแลบ้านหลังเล็ก ป้าอบบอกว่าที่หน้าบ้านนั้นมรสุมใบไม้เต็มไปหมดเลย...
และเมื่อเข้าไปถึงก็เป็นดั่งเช่นที่ป้าอบว่าไว้เลย
ใบไม้และเศษกิ่งไม้หักระเนระนาด อีกทั้งราวไม้ไผ่หักหักและเปื่อยผุ สองสัปดาห์เอง เกิดการเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้เลยเหรอ...
หลังจากที่ได้รับเป็นเจ้าภาพพัฒนาบ้านหลังน้อยนี้ ข้าพเจ้าก็มักจะเพียรเข้าไปทำความสะอาดอยู่เสมอ เพื่อที่ว่าจะได้ไม่เป็นภาระของคุณแม่ชีโก ที่ท่านก็อายุล่วงเลยไปเจ็ดสิบกว่าปีแล้ว ดังนั้นเพื่อที่ว่าหากมีใครเข้ามาพักภาวนาอยู่กับท่าน ได้มาเจอบรรยากาศที่สะอาดบ้านพักพร้อมอยู่ (กุฏิ) ก็ย่อมทำให้จิตใจผู้มาใหม่ผ่องใสและเบิกบาน เป็นกำลังใจที่ดียิ่งแก่ผู้มาพัก
ข้าพเจ้าไม่อยากทำเพียงแค่บริจาคเงินรับเป็นเจ้าภาพสร้างและปล่อยให้รกร้างไม่มีการพัฒนาปรับปรุงต่อ...
เย็นวันนี้จึงได้ทำงานหนักอย่างเบิกบานใจ เพราะทุกคราที่กวาดใบไม้ ใจนี้ก็มักจะสงบลงอยู่เสมอ เพราะได้ใคร่ครวญและทบทวนต่อเอง นั่นอาจเป็นเพราะว่าเวลาที่กวาดนั้นจิตใจค่อนข้างเป็นสมาธินั่นเอง
รู้สึกคล้ายได้ชำระใจตนเองผ่านการภาวนาผ่านการกวาดใบไม้
อากาศเริ่มเย็น และมืดเร็ว ...
ข้าพเจ้าต้องวางไม้กวาดลงก่อนเพราะมีนัดกับเณรเพื่อทำจิตบำบัด...อันเป็นการเยียวยา อันมีปรับหมายเพื่อให้เณรมีทักษะแห่งชีวิตที่ดีและงดงาม อันเป็นกิจกรรมที่เพิ่มเติมจากการปฏิบัติกิจวัตรในวัด...
ความสุขและกำลังใจทำให้เณรสามารถฟื้นฟูจิตใจได้เร็วขึ้น
ไม่ทันได้เดินออกจากบริเวณ ก็พบว่าเณรมาตามแล้ว ...
มีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำภารกิจเช่นนี้ ... คือ การอยู่กับธรรมชาติและการชำระล้างใจให้เบิกบานผ่องแผ้วอยู่เสมอ
...
๒๔ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
ความเห็น (5)
- การได้อยู่กับตัวเองเพื่อทำสมาธิก็ดีเหมือนกันนะคะ
- เช้ามืดดูทีวีช่องสาม
- "น้ำท่วม"
- ทำให้หลายบริษัทย้ายสถานที่ผลิต เพราะ ประเทศนี้แก้ปัญหาไม่ได้ (นักข่าวพูดครับ)
- แถม หนี "ค่าแรงที่แพงกว่าประเทศเพื่อนบ้านอีกสามเท่า"
...สวัสดีค่ะคุณกะปอม...ยายธีแวะมาช่วยกวาด..อ้ะ..."กวาดมากองแล้วมองดูคุณค่าของใบไม้..ที่มีค่ามากกว่า ทอง ที่ มองดูไม่้ห็นด้วย..ตาเปล่านะเจ้าคะ"...คนมองไม่เห็นเลย..ชอบตัดต้นไม้อ้ะ..ใบไม้ล่วงหล่น"ขี้เกียจ"กวาด....
ได้อ่านและเห็นภาพก็รู้สึกสงบเย็นใจครับ
สมัยที่บวชเรียน หลวงพ่อชอบให้ไปขัดห้องน้ำ พอญาติโยมเห็นพระขัดห้องน้ำให้ใช้ ก็แสดงท่าทางเกรงอกเกรงใจ ลำบากใจกันใหญ่ หลวงพี่ก็ตอบไปว่า เป็นการชำระจิตใจของพระนะโยม