เช้านี้ข้าพเจ้ารู้สึกตัวตื่นแต่เช้า หลายวันที่ผ่านมาคล้ายความเมื่อยล้าดึงรั้งไว้ให้ได้ทำกิจกรรมที่ดีๆ ในยามเช้า ...
หลังจากที่ได้พักผ่อนเต็มที่ติดต่อกันสองสามวันก็ทำให้ร่างกายนี้สดชื่นกระปรี้กระเปร่าขึ้น และมีพลังชีวิตที่เบิกบานยิ่งขึ้น แม้ว่ากว่าจะเบิกบานก็มีเรื่องร้อนๆ เข้ามากระทบใจอยู่มิได้หยุดหย่อนก็ตาม
หนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาถือว่าทำภาระกิจหนัก แต่สิ่งที่ได้เรียนรู้กลับมาก็ยิ่งใหญ่
อาศัยการพักคือ ในยามนอน และการหายใจ ...หายใจเข้าสบาย หายใจออกสบาย เรียนรู้ลมหายใจ
การกลับมาตื่นแต่เช้ามืดอีกครั้ง คือ การที่ทั้งจิตใจและร่างกายมีความสมดุลสอดรับกัน และเป็นการตื่นอย่างมีพลังอย่างยิ่ง
ตื่นมาสำรวมใจตนเองก่อน จากนั้นก็มานั่งเขียนหนังสือ บันทึกเรื่องราวเก็บไว้เป็นรอยชีวิต...
อากาศยามเช้านั้นสงบ
Reset เรื่องอาหารและอารมณ์ของตนเอง นำพิษออกด้วยการดีท๊อกทั้งร่างกายและจิตใจ จะทำให้เราตื่นรู้
ขณะเดียวกัน...การเยียวยาตนเองนี้จะให้ผลได้ดีเยี่ยมก็ต้องอาศัย "ปัญญา"...เป็นเครื่องมือในการทำให้การฟื้นตัวดีทำได้อย่างรวดเร็ว
...
๒๑ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
โชคดีที่ได้ตื่น โชคดีที่ได้หายใจ โชคดีที่น้ำกำลังจะผ่านพ้นไป โชคดีที่คนไทย "รักพ่อหลวง"