นั่งหลับตาอย่างเดียวไม่ได้
ขณะที่เขียนบันทึกอยู่นี้ ข้าพเจ้าอยู่ที่วัด อันเงียบสงบและสงัด เสียงจักจั่นดังเป็นท่วงทำนองและจังหวะ...
รอบด้านของบ้านหลังน้อย มืดสนิท...
วันนี้ข้าพเจ้าทำงานทั้งวัน เป็นการทำงานแห่งภายใน คือ การเรียนรู้และฝึกฝนเข้ามาในจิตใจ ได้เห็นสิ่งต่างๆ มากมายเกิดขึ้น และในความสงัดเช่นนี้ทำให้ข้าพเจ้าเกิดปัญญาอยู่หลายเรื่อง พร้อมทั้งเห็นความเป็นไปของสิ่งต่างๆ รอบตัวไม่ว่าจะเรื่องราว เหตุการณ์ และบุคคล...และที่สำคัญเสียงแห่งภายในของตนเอง
การตอบสนองต่อเรื่องราวดี...เยี่ยม
จิตใจเป็นเรื่องที่ละเอียดซับซ้อนดั่งท่านพุทธทาสท่านได้เอ่ยไว้ ...
การฝึกฝนการเรียนรู้ภายในจิตใจ นั่นน่ะคือ การภาวนา...ดั่งที่พระพุทธองค์ท่านชี้ทางบอกเรา ฝึกฝนไปเราจะลิ้มรสนิพพานน้อยๆ...อันเป็นสภาวะแห่งการนำมาสู่ความเข้าใจในธรรมชาติอย่างลึกซึ้ง ผ่านกระบวนการเรียนรู้ในจิตใจ
นั่งบ้าง เดินบ้าง...
เขียนบันทึกบ้าง ตามกำลังปัญญาเกิด
ตอนนี้ในกระแสคลื่นแห่งความคิดและความตั้งใจ มีสองเรื่องปรากฏ...
คือ การกระตุ้นหาหนทางรวบรวมและเผยแพร่เครือข่าย "counseling" ลุกขึ้นมาช่วยกันเยียวยาโลก...และเครือข่าย R2R มาร่วมกันใช้กระบวนการวิจัยแก้ปัญหาหน้างานเมื่อต้องเผชิญน้ำท่วมและเตรียมการเมื่อน้ำลด...
เปิดประเด็นสู่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ online... ไม่ว่าจะเป็น GotoKnow หรือ Facebook
ส่งข่าวต่อๆ กัน...ของการเกื้อกูล
รวมถึง...
ความสงัดทำให้ข้าพเจ้าได้พิจารณาอะไรในหลายเรื่องหลายอย่าง...
การทำความรู้สึกตัวอยู่กับ "ลมหายใจ" ทำให้เราได้ฝึกฝนเจริญสติได้ดีในขณะนี้
ณ เวลานี้เราต้องใช้พลังงานอย่างมาก อันเป็นพลังงานด้านในเพื่อการเกื้อกูลช่วยเหลือผู้คนและกัลยาณมิตร เพราะไม่ว่าจะเป็นใครๆ ต่างก็ต้องการกำลังใจ
ผู้เยียวยาหรือผู้ที่ให้กำลังใจ...จะต้องมีอนุภาคพลังงานด้านธรรมะหรือด้านบวก ในระดับละเอียด เพราะไม่อย่างนั้นมันจะเกิดเป็นพิษย้อนกลับมาสู่ตนเอง หรือที่เรามักคุ้นชินที่ว่า burn out เกิดขึ้นได้
...
นั่ง ยืน และเดิน...
เมื่อยหลังก็นอน...
ปัญญานี่หมุนติ้วๆ พิจารณาในเรื่องนั้นเรื่องนี้ ด้วยใจอันเบิกบานและเป็นสมาธิ
นี่คือ ห้วงเวลาที่เหมาะต่อการพิจารณา ตลอดรวมไปถึงการเขียนหนังสือ ซึ่งเมื่อดึกกว่านี้การได้เดินบ้างจะนำไปสู่การได้พักในระดับที่ลึกได้ดียิ่งขึ้น
...
๒๓ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ความเห็น (2)
ทุกคนต้องการกำลังใจครับ
โดยเฉพาะเหตุการณ์ของบ้านเราในช่วงนี้ครับ
เราจึงเพียรฝึกตนเอง เพื่อ...พอกพูนกำลังใจอันยิ่งใหญ่ที่จะมอบให้ผู้อื่นได้
...