ธรรมดาของธรรมชาติที่ขยับสู่สมดุล

อากาศยังมืดครึ้มมัวซัว อากาศคล้ายฤดูหนาวกำลังมาเยือน...ท้องฟ้าสีเทา

หากใจไม่แกร่งพอก็พร้อมจะ...เหงาและเศร้าไปตาม "ธรรมชาติ"

สภาพน้ำท่วมยังคงมีอยู่ให้เห็น

ข้าพเจ้าก้าวลงจากรถคันเล็ก...กระโดดขึ้นรถคันโต

พี่สาว-พี่ชายผู้เป็นดั่งกัลญาณมิตร ต่างพามุ่งหน้าไปตามทางอันคดเคี้ยว

แล้ว...เราก็ได้พบกับทางขาด ที่มีน้ำไหลพาดผ่าน

พิจารณา...

และก็พิจารณา

ที่สุดเราก็ข้ามผ่าน สายน้ำนั้น

นี่คือ ความเป็น "ธรรมดา" ของธรรมชาติที่ขยับกลับเข้าสู่ความสมดุล

...

 

 

นั่งอยู่บนรถ...

ขณะที่ผู้นำพากำลังพาขับผ่าน...ไปบนถนนที่อยู่ใต้สายน้ำ

ภาพนี้...วนอยู่ในความรู้สึกบ่อยครั้ง

และครั้งนี้ข้าพเจ้าได้ผ่านไปบนทางจริงที่มิใช่ในความฝัน...อันลางเลือน

ห้วงแห่งสายน้ำ...

 

[นาย ประทีป วัฒนสิทธิ์]

แวะมาเยี่ยมชมครับ