ชีวิต; ความต่างที่เกื้อกูล
เช้านี้หรือเกือบจะตลอดทั้งวัน...
ท้องฟ้ายังมัว ...ธรรมชาติรอบตัวโอบอุ้ม "ใจ" นี้ไว้
ความงาม และความเป็นไป
...
ธรรมชาติ
คือ เพื่อนที่เที่ยงแท้เกื้อกูลกันดั่งกันและกัน
...
เธอโอบอุ้มฉันไว้ในอ้อมกอดอันฉ่ำเย็น หากแต่อบอุ่น
เธอบอกฉันว่า...ไม่ว่าจะกี่ฤดูที่ผ่านไป
เธอก็ยังคงจะขับขานท่วงทำนองเพลงแห่งธรรมชาติให้ฉันฟัง
ขณะที่ฉันย่ำเท้าลงผืนดิน
เธอเพียรเฝ้ามองฉันอย่างสงบลงที่ใจ
และ...เกื้อกูลให้ฉันได้ทราบว่า เธอยังอยู่
และคอยส่งเสียงบอกฉันเสมอว่า...ชีวิตเธอยังตื่นอยู่แม้ยามมืดเพียงใด
เธอเกาะอยู่ไหล่ฉันนานเท่าไร...ฉันไม่อาจรู้ได้
เธอ...ดำรงอยู่อย่างอ่อนโยน
ฉันวางเธอลง...พร้อมยื่นหน้าเข้าไปทักทาย
แต่เธอช่างเอียงอาย...สักพัก
เธอยืดตัวอย่างทะนงและยิ้มทักทาย...อย่างอุ่นใจ
ความเห็น (2)
คน-สัตว์-ต้นไม้-สิ่งของ
ที่ต้องปฏิสัมพันธ์กัน.....
......................
เรียนอาจารย์ครับ
ชอบกับความงามของภาษา - รูปภาพ - เรื่องราว
มากครับ
คือ ความกรุณาของธรรมชาติที่สอนให้เรารู้ว่า...การเกื้อกูลนั้นยังคงมีอยู่
No Coming, No Going...ไม่มีการมาไม่มีการจากไป
พระจันทร์ THE MOON นั้นก็ยังคงฉายแสง แม้ว่าในค่ำคืนหรือแห่งวันมีสิ่งมาบดบังแสงสว่างแห่งดวงจันทร์ ...
แต่ธรรมชาติก็บอกเราว่าแสงแห่งดวงจันทร์ THE MOON นั้นยังดำรงอยู่อย่างเกื้อกูลเราเสมอ
นี่คือ...ธรรมชาติแห่งวันนี้
